Φέρνοντας τα ψάρια στα ρηχά (μέρος πρώτο)

Του Σάκη Αρβανίτη Καλοκαίρι του 2013,ιδια μέρη, ίδιες θάλασσες ,ίδιες παραλίες, ίδιες συνήθειες και ενώ όλα φαινόταν φυσιολογικά στον υποθαλάσσιο κόσμο τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά από αυτά που γνωρίζαμε τόσα χρόνια. Το γνωστό ανέβασμα των ψαριών πλέων δεν έχει στάνταρτ, οι θερμοκρασία του νερού δεν συμβαδίζει με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, το ψαρευτικό ημερολόγιο που κρατούσαμε τόσα χρόνια είναι για τον κουβά.

Μέσα σε όλες αυτές τις κλιματολογικές αλλαγές θα πρέπει να εξελιχτούμε και ταυτόχρονα να παρακολουθήσουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια την συμπεριφορά των ψαριών ώστε να καταφέρουμε να έχουμε κάποιο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ανεξάρτητα σε πιο βάθος βρίσκονται τα ψάρια , μέσα από αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω στο μέγιστο να σας εξηγήσω μια τεχνική που πραγματοποιώ ώστε να ανεβάσω το θήραμα μου από τα βαθιά στα ρηχά. Κατά καιρούς έχω πραγματοποιήσει πολλές ψαρευτικές εκδρομές με αρκετούς νέους φίλους με σκοπό να τους αποδείξω πώς υπάρχουν τρόποι να ανεβάσουμε το περιβόητο θήραμα (συναγρίδα) από τα τάρταρα ακόμα και στα 10 μέτρα. Αρκετοί από αυτούς ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να το πιστέψουν, αρκετοί από αυτούς δοκίμασαν να το κάνουν, άλλοι το πέτυχαν ,άλλοι πάλι όχι. Αυτοί που δεν το κατάφεραν απλά το είδαν σαν μια εμπειρία, αυτοί που το κατάφεραν απλά εξελίσσονται, θέλουν και το αποδείξανε!

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή, από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ο κύριος τρόπος ψαρέματος που πραγματοποιούσα ήταν αυτή του ψαχτηριού, τρύπα και πάλι τρύπα, επί πολλά χρόνια και για άγνωστο λόγο δεν μπήκα καν στην διαδικασία να αλλάξω τεχνική, ίσως γιατί αυτό μου απόφερε καλά αποτελέσματα ,είτε γιατί απλά αυτό με γέμιζε. Με το πέρασμα των χρόνων διαπίστωσα πώς η ένταση η μάλλον η κινητικότητα που είχε να κάνει με την μέθοδο αυτήν όλο ένα και μειωνόταν για πολλούς και διαφόρους λόγους, χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα από τα πολλά ζευγάρια μου σε κάποια εξόρμηση στην οποία έχω εντοπίσει κάποιο ψάρι να μπαίνει στο θαλάμι να μου λέει βούτα-βούτα και εγώ να κάθομαι ήρεμος στην επιφάνια κοιτώντας τον βυθό για αρκετά μεγάλο διάστημα ώστε να συλλέξω πληροφορίες για την μορφολογία του βυθού αλλά και τις κινητικότητας από είδη που κυκλοφορούν στην περιοχή , αυτό και με το πέρασμα του χρόνου με βοήθησε σε μεγάλο ποσοστό να εντοπίζω κάποιο πιθανό σημείο το οποίο θα έκρυβε κάποιο, οι κάποια καλά αλιεύματα. Μέσα σε όλη αυτήν την πορεία μου έτυχε να γνωρίσω κάποιον άνθρωπο ο οποίος είχε πολύ μεγαλύτερες επιδόσεις από εμένα, πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση και καλύτερα αποτελέσματα αλλά με κάποια άλλη τεχνική, το καρτέρι …άγνωστο για μένα τελείως ως προς τα τελευταία 10 χρόνια. Ένα από τα σημαντικότερα για εμένα πλέων θηράματα η συναγρίδα διαπίστωσα πώς υπάρχει ευκολότερος τρόπος από αυτόν που μέχρι χρόνια προσπαθούσα αλλά με πολύ λιγότερα ποσοστά επιτυχίας μιας και ότι είχα καταφέρει μέχρι στιγμής ήταν σε θαλαμομένα ψάρια.

Από τα πρώτα κιόλας ψαρέματα παρέα με αυτόν τον άνθρωπο παρατηρούσα στο μέγιστο τις κινήσεις του ,τον τρόπο που εισερχόταν σε κάποια περιοχή και ενώ δεν ρώτησα ποτέ το παραμικρό κατάφερα να συλλέξω πολλές πληροφορίες παρακολουθώντας και μόνο για αυτήν την νέα και πρωτόγνωροι μέθοδο για εμένα. Σε όλα αυτά τα ψαρέματα είχε καταφέρει τις περισσότερες φόρες να ανεβάσει ένα αλλά ακόμα και μέχρι τρία αξιόλογα ψάρια, οι δυνατότητες αλλά ακόμα και η φυσική μου κατάσταση δεν μπορούσε με τίποτα να συγκριθεί με την δική του, εγώ προσωπικά είμαι άνθρωπος της καλοπέρασης και θα καπνίσω και θα πιω και καμία μπύρα, σε σχέση με έναν άνθρωπο που αθλήτε καθημερινά ένιωσα πώς δεν θα είχα ποτέ την ευκαιρία να καταφέρω να πάρω και εγώ κάποιο ψάρι με αυτήν την τεχνική. Προσπάθησα λοιπόν να χαρτογραφήσω στο μέγιστο και μέσα από τις δυνατότητες που είχα τις συνήθειες αυτού του ψαριού (και όχι μόνο) ώστε να έχω θετικά αποτελέσματα, επίτηδες συνέχισα για αρκετές φορές να πηγαίνω μαζί του για ψάρεμα στις οποίες πολλές φορές δεν έπαιρνα καν όπλο μαζί μου, απλά βουτούσα και παρακολουθούσα την υποθαλάσσια συμπεριφορά ,τον τόπο, το θερμοκλινές, το ρεύμα και ακόμα περισσότερο την ίδια του την συμπεριφορά στις γρήγορες αλλαγές τόπου που πραγματοποιούσε . Με τον καιρό άφησα τα μάχιμα κοντά όπλα στο ράφι και ξεκίνησα με ένα όπλο το οποίο με ξεπερνούσε σε ύψος ακόμα θυμάμαι το πώς το κοιτούσα … το δεύτερο σημαντικότερο κομμάτι ήταν πώς δεν μπορούσα να χωνέψω πώς είχε δυο λάστιχα (αυτά θυμάμαι σήμερα που οπλίζω όπλο με 5 λάστιχα και γελάω) με τα πολλά με τα λίγα ξεκίνησα δειλά -δειλά τα καρτέρια, το σημαντικό της υπόθεσης και θα πρέπει να το τονίσω είναι πώς έπειτα από πολλές φόλες που είχα εισπράξει δεν απογοητεύτηκα ώστε να γυρίσω στην παλιά μου τεχνική ,αλλά επέμενα εντατικά και ακόμα με μεγαλύτερο πάθος ώσπου τελικά κατάφερα έπειτα από πολύ κόπο να δω έπαινο στην βέργα μου μια κόκκινη όχι οποιαδήποτε κόκκινη, η πρώτη μου κόκκινη 8300’, αυτό ήταν και το αποκορύφωμα, η μάλλον το μεγάλο σκάλωμα με το συγκεκριμένο ψάρι και περισσότερο με την μέθοδο του καρτεριού.

`Εκτοτε και ενώ το συγκεκριμένο ψάρι μου είχε ανεβάσει το ηθικό στο Έβερεστ, άρχισε σταδιακά και ανά διαφορετική ψαρευτική εκδρομή να με ρίχνει ολοένα και πιο κάτω, συνέχιζα να βλέπω καλά και ποιοτικά ψάρια αλλά σε μεγάλη απόσταση από εμένα, θα ομολογήσω πώς αν και αστραπιαία μου πέρασε από το μυαλό να τα παρατήσω, αλλά για τον λόγο ότι είμαι υπερβολικά εγωιστής συνέχισα ψάχνοντας λύσεις στο πρόβλημα που είχα. Στην αρχή πίστεψα πώς ευθύνεται το όπλο, πως είναι μικρό γι`αυτό λοιπόν ξεκίνησα την έρευνα αγοράς για μεγαλύτερο όπλο κι έτσι μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα είχα βρεθεί και πάλι στο νερό με πολύ καλύτερη ψυχολογία την οποία την είχα εφοδιαστή από το σουπερ όπλο που κρατούσα, αυτό βέβαια δεν άργησε να καταρρεύσει μιας και δεν υπήρχε με τίποτα περίπτωση να πατήσω σκανδάλη στην απόσταση που με κρατούσαν τα ψάρια. Τρώγοντας για ακόμη μια φορά φόλα συνέχισα να σκέφτομαι διαρκώς το τι φταίει, ρωτώντας φίλους και γνωστούς οι πληροφορίες που έπαιρνα ήταν εδώ λαλούν και εκεί χορεύουν, ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του, δεν βγάζουμε λέω έτσι άκρη με τίποτα. Έπειτα από πολύ δουλειά, ψάξιμο στον υποθαλάσσιο πλούτο και τις τροφικές συνήθειες αρκετόν ψαριών αλλά και την ιδέα ενός καταξιωμένου κυνηγού από την γειτονική Λάρισα ξεκίνησα να βάζω τα κομμάτια του πάζλ ένα-ένα στην σειρά. Και λέω… πρώτον Σάκη η κόβεις το τσιγάρο τις μπύρες και τα ξενύχτια ώστε να αυξήσεις τις επιδόσεις σου , η ψάχνεις λύση ώστε να καταφέρεις αυτό που ζητάς τόσο καιρό, συμφώνησα στο δεύτερο( η ζωή θέλει καλοπέραση). Όπως έχω ξανά πει στο παρελθόν υπάρχουν άνθρωποι που αναλόγως τις απαιτήσεις τους θα κάνουν και τις ανάλογες θυσίες, εγώ προσωπικά και μόνο για τον λόγο ότι αυτό που κάνω το κάνω μόνο και μόνο για χόμπι θεώρησα πώς δεν υπήρχε κανένας λόγος να κάνω σοβαρές υπερβάσεις στην καθημερινότητα μου μόνο και μόνο για να καταφέρω στο φινάλε να πάρω ένα η δυο ψάρια. Ξεκίνησα λοιπόν με τα εφόδια που είχα τα οποία θα πρέπει να τα αναφέρω για ευνόητους λόγους πώς βουτούσα τότε στα 15 μέτρα μέγιστο, συνεπώς η ζώνη που θα επέλεγα για τα καρτέρια μου θα ήταν πολύ μικρότερη ώστε να είχα μια σχετική μεγαλύτερη διάρκεια χρόνου παραμονής στο βυθό. Εξοπλίστηκα με ένα αρκετά καλό όπλο, το οποίο εκ τον προτέρων αφιέρωσα αρκετές ώρες σε σταθερό στόχο ώστε και να εξοικειωθώ με την απόσταση βολής ,αλλά και να γνωρίζω από πρώτο χέρι τις δυνατότητες αυτού. Γνωρίζοντας πως δεν έχω την δυνατότητα κάποιας προπόνησης επέλεξα να παρακολουθήσω κάποια τεχνικά σεμινάρια γιόγκας με σκοπό να με βοηθήσουν ως προς την τεχνική της αναπνοής μου, αλλά κατά μεγαλύτερο ποσοστό την μέθοδο της χαλάρωσης η οποία τελικά μου έδωσε αυτό το κάτι παραπάνω που μου χρειαζόταν! Έχω φτάσει λοιπόν στο πρωταρχικό σημείο που ήμουν εκείνη την μέρα, κοιτώντας όλο απορία τον φίλο μου να βουτά και με μια σχετική ευκολία να ανεβάζει ψάρια στην επιφάνεια, εδώ πλέον έρχομαι εγώ έπειτα από αρκετή δουλεία ,έπειτα από εντατική παρακολούθηση του βυθού και τις συνήθειες των ψαριών να σας αναλύσω με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο το πώς καταφέρνω και ανεβάζω τα ψάρια στα ρηχά…. Υπάρχουν πολλοί παράμετροι που θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ώστε να καταφέρουμε στο μέγιστο την τεχνική μας , δεν θα μπω στην διαδικασία να σας τις αριθμήσω ,απλά διαδοχικά θα τις εντοπίζετε μέσα από τα γραπτά μου. Έχουμε λοιπόν μεταβεί σε κάποιο κομμάτι, τόπο τον οποίο είτε στο παρελθόν έχουμε εντοπίσει κάποια ψαρια, είτε πιστεύουμε πώς στο συγκεκριμένο μέρος θα εντοπίσουμε κάτι. Πρώτο μέλημα μας από την επιφάνεια του νερού θα είναι να εντοπίσουμε την κατεύθυνση του ρεύματος που έχει και αν έχει εκείνη την στιγμή , αυτό δεν θα το εξακριβώσουμε με μεσόνερες βουτιές διότι έτσι θα τρομάξουμε τα ψάρια που ενδεχόμενος κινούνται στην περιοχή , η με την παραμονή μας στην επιφάνεια, αλλά με το ποντάρισμα της σημαδούρας στο ρηχότερο σημείο πίσω μας και προς την ακτή. Εφόσον έχουμε εντοπίσει την κατεύθυνση του ρεύματος που επικρατή προσπαθούμε να ορίσουμε μια νοητή γραμμή από τον εαυτό μας και έχοντας στην πλάτη μας το ρεύμα, ας υποθέσουμε λοιπόν πώς το ρεύμα και η ακτή είναι πίσω μας, εμείς στοχεύουμε ευθεία μέσα στην αποχή. Έπειτα από μια μικρή παραμονή στην επιφάνεια με σκοπό να παρακολουθήσω την δραστηριότητα τον μικρόψαρων, αν είναι νευρικά η όχι, θα πραγματοποιήσω μια βουτιά στο ρηχότερο σημείο πχ. 7 μέτρα δίχως να κρατώ όπλο στα χέρια μου (σημαντικό κομμάτι να μην έχετε όπλο στα χέρια) μέσα από αυτήν την βουτιά θα μπορέσω να εξακριβώσω την συμπεριφορά των ψαριών στην περιοχή, και ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις να εντοπίσω κάποια ψάρια να κινούνται νωχελικά στο βάθος της αποχής. Αν στο υποκείμενο βάθος δεν διακρίνω κάτι ιδιαίτερο θα συνεχίσω λίγο βαθύτερα και παράπλευρα ώσπου τελικά να διακρίνω στο βάθος της συναγρίδες(αυτό δεν αργεί, αλλά τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται καν να περάσετε τα 12 μέτρα) . Εφόσον διακρίνω μια σχετική ανησυχία στον βυθό από μικρόψαρα ,αν και δεν είναι απαραίτητο, βγαίνω στο ένα μέτρο νερό και συλλέγω στα χέρια μου όσους περισσότερους αχινούς μπορώ, ενδέχεται αυτήν την διαδικασία να την πραγματοποιήσω ακόμη και 3-4 φορές, κατευθύνομε λοιπόν για το σημείο που εγώ έχω επιλέξει να κάνω τα καρτέρια μου π.χ στο βάθος των 10 μέτρων, γνωρίζω πλέον την κατεύθυνση του ρεύματος ,το σημείο που θα καρτερεύσω και καταδύομε λοιπόν προς δυο με τρία μέτρα μπροστά από το πόστο που έχω επιλέξει, εκεί ξεκινώ να αφήνω έναν έναν από τους αχινούς που έχω συλλέξει σε μια νοητή ευθεία γραμμή από τα αριστερά προς τα δεξιά μου από το οπτικό πεδίο που θα έχω , η επόμενη κίνηση είναι να σπάσω τους αχινούς έναν-έναν ώστε να βγει η τροφή στο φυσικό περιβάλλον της θάλασσας , θέλει μεγάλη προσοχή ώστε να εκτιμήσει την ένταση του ρεύματος ώστε να καταφέρεις η τροφή που θα βγάλουν οι αχινοί να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο στην περιοχή. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο οι περιοχή θα μαζέψει όλο το φάσμα των μικρόψαρον που έχει, αυτό θα δημιουργήσει μια νοητή ασπίδα από μικρόψαρα απέναντι από το σημείο που έχετε επιλέξει για πόστο, ο βασικός σκοπός μας είναι να αφιερώσουμε χρόνο και ηρεμία προς τα μικρόψαρα, όλα τα μεγάλα ψάρια διασφαλίζουν εμπιστοσύνη παρακολουθώντας τα μικρότερα σε μέγεθος ψάρια από αυτά, έχω αφιερώσει ακόμη και 5 ώρες στο ίδιο πόστο ώστε να στήσω ένα επιθυμητό αποτέλεσμα, δεν κρύβω πώς αρκετές φορές η συναγρίδα πέρασε ακριβώς από επάνω μου διότι δεν μπορούσα να την διακρίνω από το μεγάλο ποσοστό ψαριών που είχα μαζέψει στην περιοχή. Ταυτόχρονα η χρήση των χτύπων που θα δημιουργήσει μια γυαλιστερή , η ένα χτένι στον πρώτο βράχο που θα έχουμε κοντά μας είναι το ιδανικότερο ώστε να εξιτάρει την περιέργεια του ψαριού, τους συνήθεις λαρυγγισμούς τους έχουν μάθει τα ψάρια (κάνουν ξένες γλώσσες και αυτά χαχαχα).ο ήχος ενός φυσικού αντικειμένου λειτούργει πολύ καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Η συγκεκριμένη τεχνική πραγματοποιείτε εφόσον έχουν εντοπιστεί κάποια ψάρια στην περιοχή και ακόμα καλύτερα όταν επικρατή ελαφρό ρεύμα, αυτό βέβαια θα είναι πολύ δυσκολότερο για εσάς εφόσον δεν έχετε ήδη εξοικειωθεί σε καταστάσεις δίχως ρεύμα. Τα είδη ψαριών που θα σας προσεγγίσουν με σειρά προτεραιότητας είναι 1)συναγρίδα 2) στείρες . 3) μαγιάτικα. 4) ακόμα και τόνοι, (έχουν έρθει και κάποιοι ροφοί ). βρισκόσαστε στο νερό τις πρώτες πρωινές ώρες, η τις τελευταίες της ημέρας. Τα άτομα που έχουν ψαρέψει μαζί μου όλα αυτά τα τελευταία χρόνια που ασχολούμαι εντατικά με το καρτέρι το γνωρίζουν και έχουν δει από κοντά την συγκεκριμένη τεχνική, αυτοί που είχαν την απορία για το πώς καταφέρνω να συλλέγω κάποια αξιόλογα θηράματα στα ρηχά , ελπίζω απλά να τους έλυσα την απορία!! Στο επόμενο τεύχος θα αναλύσω τους τύπου βυθούς που μπορούμε να πραγματοποιήσουμε αυτήν την τεχνική, καθώς και τα είδη ψαριών που θα αποκομίσουμε μέσο αυτής. Καλές αναδύσεις σε όλους!!!!