Σφυρίδα…το φάντασμα της άμμου!!!

Σφυρίδα…το φάντασμα της άμμου!!!!!



Χαρακτηριστικά …

Σφυρίδα ανήκει στην οικογένεια των σερανιδων , η μοναδικότητα της όμως την κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ήδη όπως ο ροφός ,η στείρα ,η πιγκα ,κ.λ.π.
Η πρώτη εμπειρία με μια σφυρίδα, κοντράρετε με αυτήν του ροφού, με την μόνη διάφορα πως η σφυρίδα έχει έναν μοναδικό χαρακτήρα που την κατατάσσει σε υψηλότερο επίπεδο για αρκετούς ψαροκυνηγους.
Χαρακτηριστικό αυτής…ανοιχτόχρωμη με χοντρές κάθετες σκούρες γραμμές ,ένα από τα καλύτερα καμουφλάζ στην άμμο. .Δεν είναι λίγες οι φορές που στο πόστο που θα επιλέξουμε για καρτέρι, η σφυρίδα να στέκει πλάι μας δίχως να την έχουμε αντιληφτεί.
Ανεξαρτήτως βάθους, συχνά εντοπίζετε να μοιράζεται το θαλάμι τις με μικρότερα ψάρια ακόμα και με στείρες.

Ο τόπος….

Ο βυθός που θα την εντοπίσουμε θα περιλαμβάνει ως πρωταρχικό παράγοντα την άμμο, και σε διάφορους συνδυασμούς με βράχια ,φικιαδες και σχισμές που θα καταλήγουν στην άμμο , σε ξεκομμένες ξερές δίχως περιορισμούς και εμπόδια μιας και αυτό είναι που επιλέγει η σφυρίδα για τον καλύτερο και ευκολότερο τρόπο να κυνηγήσει το θήραμα της.
Ο τρόπος που αιωρείται από τον βυθό είναι μοναδικός, το (πεταλούδισμα) των πλαϊνών πτερύγιων και η καταληκτική εμπιστοσύνη που έχει στο καμουφλάζ τις είναι και αυτό που την ξεχωρίζει από τα αλλά ήδη τις οικογένεια τις.
Η πρώτη επαφή με μια σφυρίδα συνήθως πραγματοποιείται την στιγμή που θα ενεδρεύεις για συναγρίδες και αυτό γιατί τα ίδια αυτά ψάρια έχουν πολλά κοινά σημεία (αν βέβαια το επιτρέπει η μορφολογία του βυθού)δεν πρέπει να μπούμε στην λογική πως η σφυρίδα είναι αποκλείστηκα ψάρι τις τρυπάς.

Η συμπεριφορά της ….

Ένα από τα χαρακτηρίστηκα τις είναι η ταχύτητα, τις περισσότερες φορές που θα εντοπίσουμε μια μικρή αποικία από σφυρίδες και από την στιγμή που θα σπάσουν τα ψαριά θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτική ώστε να καταφέρουμε να δούμε που θα μπει το τελευταίο ψάρι και αυτό γιατί οι πορεία που επιλέγει για την διαφυγή τις δεν είναι συγκεκριμένη αλλά αλλάζει ταχύτατα και διαρκώς πορεία με συνέπεια αρκετές φορές να μην προλάβουμε να εντοπίσουμε που και σε πια τρυπά θαλαμωσε.
Μια από τις ιδιαιτερότητες τις είναι και η περιέργεια της, αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που τυχαίνει πολλές φορές και έπειτα από τον εντοπισμό αυτής στην διάρκεια τις ανάδυσης μας αυτή να μπαινοβγαίνει στο θαλάμι τις διαρκώς. και αυτό να επαναλαμβάνετε διαρκώς σε κάθε βουτιά μας.
Η προσέγγιση μας στο θαλάμι θα πρέπει να είναι αρκετά παρατηρητική και προπάντων επιφυλακτική και αυτό γιατί η σφυρίδα θα έχει ήδη φροντίσει να θόλωση τα πάντα μέσα σε αυτό. Το θαλάμι τις έχει ως πρώτο χαρακτηριστικό την άμμο η οποία έχει δημιουργηθεί από το σκάψιμο που κάνει η σφυρίδα κατά καιρούς ώστε να επεκτείνει τον χώρο τις για θέματα ασφάλειας και μόνο.

Ο εξοπλισμός μας…

Ο εξοπλισμός που θα επιλέξουμε από την στιγμή που το ψάρι έχει θαλαμωση είναι ένα κοντό αλλά δυνατό όπλο (75αρι με 7αρα βέργα) έναν φακό κατά προτίμηση led και αυτό γιατί βγάζει πιο λευκό φως και έτσι μας δίνει την δυνατότητα να μπορέσουμε να διακρίνουμε μέσα στην θολούρα το μάτι τις σφυρίδας κατά μεγάλο ποσοστό πιο ευκολότερα.
Αν πάλι επιλέξουμε την μέθοδο η μάλλον την τεχνική με καρτέρι τότε θα πρέπει να εφοδιαστούμε με ένα μακρύ και δυνατό όπλο 100αρι,115, ακόμα και 125’,αναλογος τις προϋπόθεσης και δυνατότητες του καθενός,
Εγώ συνήθως δουλεύω ένα ξύλινο 120 με 3 λάστιχα 16 άρια και 7 άρα βέργα.

Η προσέγγιση ..

Η προσέγγιση αυτής και από την στιγμή που την έχουμε εντόπιση από την επιφάνια ,θα πρέπει να είναι ακριβός κατά μέτωπο και όχι από πίσω η από τα πλάγια.
Αν π.χ. το ψάρι ενεδρεύει σε μια αποχή η ένα σκαλοπάτι κοιτώντας προς τα ανοιχτά θα πρέπει το πλάνο τις βουτιάς μας να πραγματοποιηθεί σε βαθύτερο σημείο από αυτό που βρίσκετε ήδη η σφυρίδα έτσι ώστε με προσεχτικές κινήσεις και σύρσιμο στο βυθό να βγούμε μπροστά στο ψάρι ,πάντα με μεγάλη διακριτικότητα και γρηγοράδα.
Στην περίπτωση που βρισκόμαστε σε καρτέρι και σε θολά νερά… υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ακούσουμε το ψάρι με έναν χτύπο τις ουράς σε ένα φρύδι ,η βράχο γενικά η διαδικασία σε αυτήν την φάση δεν διαφέρει και πολύ από το ψάρεμα τις συναγρίδας.
Τους καλοκαιρινούς μήνες οι σφυρίδες θα κάνουν σταδιακά και μέχρι το τέλος αυτού ένα σχετικό ανέβασμα από την βαθύτερη ζώνη σε σχέση με τους χειμερινούς μήνες που θα τις συναντήσουμε περισσότερο μέσα σε θαλάμια πάρα να ενεδρεύουν σε ανοιχτά κομμάτια.
Ο μεσημεριανός ήλιος είναι ιδανικός για τις σφυρίδες και αυτό γιατί η σφυρίδα προτιμά να κυνηγά κάτω από αυτές τις συνθήκες και για τον λόγο τις καταπληκτικής ιδιότητας που διαθέτη ως προς το καμουφλάζ της .
Ένα σημείο που θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαιτέρως είναι η βολές που θα κάνουμε απέναντι σε αυτό το ψάρι , διαθέτη υπερβολικά μαλακό δέρμα ,και αυτό σε συνεργασία με την θέση που παίρνει μέσα στο θαλάμι τις , υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ξεψαρισματος μιας και αρκετές φορές η βέργα μας μπορεί να μην την έχει διαπεράσει τελείως.
Τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί χαρακτηρίστηκα, η συχνή επαφή του ψαροκυνηγού με το υγρό στοιχείο , η συρτή βυθού , και άλλες τεχνικές ,είναι η αιτία ώστε τα ψάρια να επιλέξουν βαθύτερη ζώνη κατοικίας ,βέβαια υπάρχουν και περιστατικά εντοπισμού σφυρίδας ,ακόμα και στα 5 μέτρα, για αυτόν τον λόγο άλλωστε η συνάντηση με μια σφυρίδα στην ακτογραμμή πλέον.. είναι Όνειρο απατηλό !!
Ένα φρύδι…ένας ξεκομμένος βράχος…μια παλιά βάρκα στο πουθενά μέσα σε απέραντη λασπουριά θα είναι ένα από τα σημεία που θα επιλέξει η σφυρίδα και προπάντων εμείς!!!


Ένθετο …..
Η αναμνήσεις της πρώτης σφυρίδας, έχουν μείνει ανεξίτηλες μέσα στο μυαλό μου.

Αύγουστος του 2001 και με υπερβολική ζέστη!!, Ήταν μεσημέρι σε ένα ξεκομμένο φρύδι κάπου στον Παγασητικό, όταν την εντόπισα από την επιφάνια να κάθετε τελείως ακίνητη μέσα στην άμμο περάσανε αρκετά δευτερόλεπτα προσπαθώντας να σκεφτώ το πως θα κινηθώ, ήμουν τελείως ακάλυπτος από παντού ..ο βυθός ήταν επίπεδος δίχως το παραμικρό εμπόδιο, δίχως την παραμικρή αποχή..
Το μόνο που μπορούσα και που τελικά επιχείρησα ήταν προσέγγιση κατά μέτωπο, άρχισα να την πλησιάζω σιγά-σιγά πάντα με τον φόβο πως το ψάρι θα σπάσει από στιγμή σε στιγμή και τότε έγινε το αδιανόητο, είχα πλησίαση τόσο κοντά στο ψάρι που προς στιγμή πίστεψα πως η σφυρίδα ήταν ψόφια, ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω ανάδυση δίχως να κάνω βολή, ώσπου διέκρινα την κίνηση του ματιού της.. η βολή ήταν καίρια, και φυσικά δεν άφησε περιθώριο στο ψάρι να αντίδραση στο ελάχιστο.
Ανεβαίνοντας στην επιφάνια και κοιτώντας στα χέρια μου μια σφυρίδα περίπου τα 4 κιλά την οποία λίγο έλειψε να μην την χτυπήσω.. με έκανε να πιστέψω πως οι σφυρίδες είναι από τα πιο εύκολα ψαριά.. αυτό βέβαια δεν άργησε πολύ να ανατραπεί και κατά μεγάλο ποσοστό αφού από τότε και μέχρι και σήμερα δεν μπορώ να αριθμήσω τις φορές που με έκανε κορόιδο κάποια σφυρίδα.


Του Σάκη Αρβανίτη