Ψαροντουφεκο στην επιφάνεια!!!

Ο «πρέσβης» του απόλυτου ρηχού!


Του Σακη Αρβανιτη .

Το ρηχό ψάρεμα θέλουμε δε θέλουμε είναι αυτό που σηματοδοτεί την εκκίνηση μας στο υποβρύχιο κυνήγι. Όλοι από τη ρηχή ζώνη ξεκινήσαμε και έπειτα εφόσον αυξήθηκαν οι επιδόσεις μας βαθύναμε.

Η ρηχή ζώνη βέβαια είναι αυτή που εγώ προσωπικά πιστεύω ότι αν τηρήσεις κάποιους απλούς κανόνες θα σου προσφέρει αρκετά καλά και όμορφα θηράματα. Από μικρός που ξεκίνησα το ψάρεμα η λαχτάρα που είχα ώσπου να βρεθώ στη θάλασσα κάθε φορά και μεγάλωνε με την ελπίδα για τη σύλληψη ενός μεγάλου ψαριού. Ακόμα θυμάμαι τα Balko στα πόδια μου, τη στρογγυλή μάσκα να μου τυλίγει όλο το κεφάλι, τις περιβόητες τρίαινες και πολλά άλλα αρχαία για το σήμερα πράγματα.
Τα χρόνια περνούσαν και τα ψάρια βάθαιναν περισσότερο για διαφόρους και πολλούς λόγους ( υπεραλιευση, παρανομίες κ.τ.λ.) συνεπώς έπρεπε μαζί με τα ψάρια να τροποποιήσουμε κι εμείς τις τεχνικές μας. Ένας λοιπόν τρόπος ψαρέματος πολύ εύκολος, αποδοτικός και αρκετά ασφαλής είναι το καρτέρι στον αφρό. Τι χρειαζόμαστε λοιπόν;

Εξοπλισμός

Να πάρουμε με τη σειρά τα πράγματα ξεκινώντας από το όπλο. Εγώ αυτό που προτιμώ και μ`εβγαλε αρκετές φορές ασπροπρόσωπο είναι ένα πολύ δυνατό 90αρι. Γιατί το λέω αυτό; Θα χρειαστεί αρκετές φορές να κάνετε μακρινή βολή και αμέσως μετά βολή μέσα σε τρυπά , γι`αυτό πρέπει το όπλο να πληροί και τις δυο παραμέτρους. Βέβαια δεν ήταν λίγες οι φορές που επέλεξα μεταξύ 75 και 90εκ. να χάσω αρκετά ψάρια είτε γιατί εκείνη την ημέρα όλα τα έβρισκα θαλαμωμενα η το αντίθετο.
Θα μου πείτε, γιατί δε παίρνεις και τα δυο στη σημαδούρα; Θα εξηγήσω γιατί, δε θα μπω βέβαια στη διαδικασία ανάλυσης του σεταρισματος όπλου για τον απλό και μόνο λόγο ότι ο καθένας μας έχει διαφορετικό τρόπο ψαρέματος. Συνεπώς αυτό που πρέπει να επιτευχθεί είναι το στήσιμο ενός αρκετά δυνατού γρήγορου 90αριου χωρίς ίχνος ανάκρουσης.

Βάρη στη ζώνη

Αφήνεται τα κλασσικά, δηλαδή αυτά που φοράτε πάντα χωρίς καμία αύξηση διότι η τεχνική είναι « άτρωτο » καρτέρι. Δε μπαίνει ο οργανισμός στη διαδικασία της άπνοιας καθόλου. Τώρα αν κάποιος θέλει η θεωρήσει ότι πρέπει να ασχοληθεί παράλληλα και με καρτέρι στο βυθό τότε θα πρέπει να εφοδιαστεί με λίγα κιλά παραπάνω.

Στολή

Για στολή καλό θα είναι να φοράτε με φόδρα εξωτερικά, μιας και είναι αυτές που παρέχουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις τριβές των βράχων και που πιστέψτε με είναι πολλές!!! Το πάχος πάχος αυτής ποικίλη ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός και την εποχή που πραγματοποιείτε το ψάρεμα μας.

Φακός

Μόνο για τις περιπτώσεις που τα ψάρια θαλαμωσαν η είναι ήδη μέσα. Δυστυχώς η ευτυχώς είναι αναγκαίος ως προς την αποφυγή να παρατήσουμε τραυματισμένο θήραμα. Εγώ προσωπικά σε αυτό το είδος ψαρέματος τον χρησιμοποιώ από λίγο έως καθόλου.

Σημαδούρα

Εδώ μπαίνουμε σ`ένα θέμα κάπως περίεργο και γιατί το λέω αυτό; Πιο πάνω αναφέρθηκα στο θέμα για το όπλο, ότι δεν τα παίρνω και τα δυο μαζί. Απλά δεν μπορώ γιατί δεν παίρνω σημαδούρα…μη δαγκώνεστε…δε παίρνω εγώ είπα, όχι το ζευγάρι μου, ο οποίος κρατάει απόσταση ασφαλείας από εμένα και κολυμπά παράλληλα αλλά όχι πολύ κοντά σε μένα. Η σημαδούρα το μόνο που θα μου έκανε σε αυτό το είδος ψαρέματος είναι ζημιά και όχι καλό, το οποίο θα εξηγήσω αναλυτικότερα παρακάτω.

Σκάφος

Μεγάλο κριτήριο για έναν και μοναδικό λόγο τη μεγάλη γκάμα ψαρότοπων. Με λίγα λόγια πηγαίνεις όπου και όποτε θες και σε μέρη σχετικά ήσυχα από κόσμο που σημαίνει καλύτερες συνθήκες ψαρέματος.
Φυσικά για πολλούς το ρηχό ψάρεμα προδιαθέτει τόπους ήσυχους , λίγο ψαρεμενους κ.τ.λ. Με λίγα λόγια ένα σκάφος μεσαίας κατηγορίας θα ήταν ιδανικό για τέτοιου είδους ψαρέματα.

Η ώρα

Αυτό το είδος ψαρέματος δυστυχώς θα σας κάνει λίγο να κουτουλάτε από τη νύστα, μιας και θα πρέπει να είστε στο νερό στο πρώτο « φέγγισα » την ώρα που όλα είναι εφικτά να γίνουν την ώρα που όλος ο υποθαλάσσιος πλούτος ξεκινά έναν αγώνα διατροφής και που πραγματικά μέσα σ`αυτόν πρέπει να μπείτε κι εσείς, αν φυσικά θελήσετε μέρισμα από αυτό. Όλα τα είδη ψαριών τρέχουν έναν αγώνα ταχύτητας ως προς τη διατροφή τους. Αυτό είναι ένα πάρα πολύ καλό ατού για εμάς εφόσον επιλέξαμε να κυνηγήσουμε παράλληλα με το θήραμα μας. Για να το επιτύχετε αυτό θα πρέπει να κάνετε ένα πλάνο βουτιάς, δηλαδή να αφαιρείτε ώρες πριν την ανατολή του ηλίου αναλόγως τον τόπο που έχετε να επισκεφτείτε για να καταφέρεται να είστε έγκυρα εκεί. Ο χρόνος βέβαια που θα διαρκέσει το κυνήγι δε θα ξεπεράσει με τίποτα τις 4 ώρες μετά την ανατολή του ηλίου.

Ο τρόπος

… ο οποίος γίνεται αυτό το είδος ψαρέματος είναι ο εξής : αργή συρτή επιφανειακή προσέγγιση σε βράχους της ακτογραμμής έτσι ώστε να πετύχουμε τον πλήρη αιφνιδιασμό των ψαριών που είτε ενεδρεύουν όπισθεν αυτού είτε τρέφονται με διάφορους μικρό οργανισμούς των βράχων. Η πιο συνηθισμένη εικόνα που αντικρίζω είναι μεγάλους σαργούς ανά κοπάδια αλλά και μεμονωμένους να περιτριγυρίζουν, ξέροντας κατά κάποιο τρόπο ότι εγώ είμαι στη περιοχή τους και αυτό το αντιλαμβανόμαστε από τη στιγμή που τα ψάρια δεν πλησιάζουν τον βράχο η την πέτρα που ενεδρεύουμε. Σε αυτή την περίπτωση και αν φυσικά καταλάβω ότι όλα τα ψάρια κινούνται νωχελικά με αργές και πολύ προσεχτικές κινήσεις ξεπροβάλω σιγά-σιγά το όπλο μου και ενώ ορίζω μια νοητή γραμμή σκόπευσης προς αυτά ακινητοποιούμε πλήρως για αρκετή ώρα και όσο χρειαστεί ώστε κάποιο από τα ψάρια να με πλησιάσει από την περιέργεια του. Συνήθως αυτό δεν αργεί να συμβεί.
Δεν είναι λίγες οι φορές που κυριολεκτικά είχα βγει τελείως έξω από το νερό και έχοντας μόνο την άκρη από το όπλο μου και την μάσκα μέσα να έρχονται ψάρια τόσο σε μέγεθος όσο και σε ποιότητα που δεν συναντάς ούτε στα - αντα ούτε στα τάρταρα.
Αυτά όταν τα ψάρια είναι ήρεμα και εύκολα στην προσέγγιση.
Όταν όμως για διαφόρους λόγους π.χ. άλλος κυνηγός ήταν στη περιοχή την προηγούμενη κ.λ.π , τα ψάρια είναι σχετικά φοβισμένα και διστακτικά θα πρέπει να εφαρμόσω μια πολύ διαφορετική τεχνική ώστε να φέρω τα ψάρια κοντά στην βέργα μου.
Η τεχνική αυτή δεν μπορώ να γνωρίζω αν την χρησιμοποιεί κάποιος , διότι δεν μου την έμαθε κανείς αλλά την ανακάλυψα μόνος μου.
Όταν λοιπόν αντιληφθώ ότι τα ψάρια δεν με πλησιάζουν και κρατούν μια απόσταση ασφαλείας ( και αυτό έπειτα από μερικά επιφανειακά καρτέρια) βγαίνω τελείως έξω στην ακτή περισυλλέγοντας όσες περισσότερες πέτρες μεσαίου μεγέθους μπορώ.
Έπειτα εντοπίζω το σημείο που θα μου παρέχει πλήρες κάλυψη (πάντα αφροτα) και αρχίζω να πετώ με αργούς ρυθμούς πέτρες προς την κατεύθυνση που βρίσκονται τα ψάρια ,ώστε να τα κάνω με αυτόν τον τρόπο να τρομάξουν και να αρχίσουν να διαφεύγουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις , ελπίζοντας πάντα πως θα έρθουν και προς τα εμένα.
Προσοχή!. Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε αυτή την τεχνική αν δεν γνωρίζουμε καλά την περιοχή και τα περάσματα που έχουν τα ψάρια και αυτό γιατί στην περιοχή που θα τρομάξουμε τα ψάρια μπορεί να υπάρχει κάποια φωλιά από σικυούς η ακόμα και καποιoς ροφός (έχω πιάσει στο παρελθόν στο υπερβολικό βάθος των 0,60 πόντων ροφό 6,5 κιλά)
Αυτό βέβαια τις περισσότερες φορές δεν είναι εφικτό, αρκετά είναι τα ψάρια που θα επιλέξουν να κινηθούν προς εμένα αρκεί πάντα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και προπάντων την γρηγοράδα ώστε να καταφέρω να πετύχω τον σκοπό μου.
Είναι κάτι παρόμοιο με το τρόμαγμα που πραγματοποιούμε στην επιφάνια για το βράχωμα των σαργών .
Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποια στιγμή που μόλις είχα ξεπροβάλλει το κεφάλι μου από έναν βράχο έπεσε πάνω στη μάσκα μου ένας κέφαλος με υπερβολική ταχύτητα .
Η τρομάρα βέβαια δεν περιγράφεται μιας και ήταν από τα πιο σπάνια περιστατικά που μου έχουν συμβεί όλα αυτά τα χρόνια που ψαρεύω.
Η τεχνική αυτή έχει νέα πλεονέκτημα και ένα μειονέκτημα, το πρώτο σαφώς γνωρίζουμε ότι αφορά την σύλληψη των ψαριών .
Το δεύτερο έχει να κάνει με το τρόμαγμα των ψαριών και φυσικά την πορεία μας . Τι θέλω να πω? Εύλογα κάποιος θα ρωτήσει πως συνεχίζεις πορεία προς την κατεύθυνση που ήδη έχεις τρομάξει τα ψάρια? Αυτό έχει να κάνει μόνο με έναν παράγοντα, τον τόπο!.

Ο τόπος

Ο τόπος λοιπόν που θα επιλέξουμε γι’ αυτό το είδος ψαρέματος θα πρέπει καταρχήν να είναι πλούσιος σε βράχους οι οποίοι ξενερίζουν ,μικρό βάθος και ακόμα καλύτερα όταν ο βυθός καταλήγει στην αποχή του σε αμμούδα .
Είναι το ιδανικό ώστε τα ψάρια να μένουν η να κινούνται συγκεντρωμένα στην ακτή και πιο συγκεκριμένα στα βράχια που ενεδρεύουμε εμείς .
Έτσι ο τόπος που μας προσφέρει διάσπαρτα βράχια στην ακτογραμμή είναι αυτός που μας διευκολύνει σε αυτό τον τρόπο ψαρέματος .
Καταλυτικό σημείο είναι ο εντοπισμός ενός τέτοιου τόπου και η πλήρες κατανόηση αυτού ώστε να καταφέρετε με τον καιρό βέβαια (και όχι με την πρώτη φορά) να εντοπίσετε τα σημεία που θα σας προσφέρουν την καλύτερη κάλυψη.
Ένας τέτοιος τόπος μας δίνει επίσης την δυνατότητα να κινούμαστε άνετα και γρήγορα ανάμεσα στα βράχια και να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνική του τρομάγματος, αν φυσικά χρειαστεί μιας και ο τόπος μας το επιτρέπει .
Η σημαδούρα όπως ανέφερα πιο πάνω δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί διότι θα μας δυσκολεύσει στους επανειλημμένους ελιγμούς που θα κάνουμε ανάμεσα ,αλλά και πάνω στα βράχια ,συνεπώς αγγαρεύετε το ζευγάρι σας γι’αυτην την διαδικασία .
Έτσι ψαρεύουμε εναλλάξ σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα για να μην αδικηθεί κανείς.
Τα είδη ψαριών που θα εντοπίσετε ποικίλουν. Σαργοι,καμπαναδες,κεφαλοι,σαλπες,σηκιοι,μαναλια,τσιπουρες,λαβρακια,γοφαρια ακόμα και ροφούς .
Σε γενικές γραμμές τα περισσότερα και τα πιο σεβαστά θηράματα που έχω δει ήταν στην ζώνη του ενός μέτρου γιατί άλλο είναι να δεις έναν ροφό 20 κιλά στα 25 μέτρα και άλλο να δεις σαργό 1.900 στα 0,40 !!
Πιστεύω να καταλαβαίνεται την διαφορά.
Όλα αυτά μαζί και με την εμπειρία που θα έρθει με τον καιρό θα σας κάνουν όλο ένα και πιο δημιουργικούς σε αυτό το είδος ψαρέματος.

Υ/Σ Γιατί να πας στα δύσκολα όταν μπορείς στα εύκολα?