Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012
Τα... θετικά της κρίσης!
Λάμπρος Δερτιλής
Είναι αλήθεια πως τα πράγματα είναι πλέον δύσκολα για τους πολλούς και εμείς αισθανόμαστε ανίκανοι να επέμβουμε και να αλλάξουμε τη ροή τους. ετσι όπως πάνε τα πράγματα, η κατάσταση δεν θα αλλάξει σύντομα και εμείς θα πρέπει να προσαρμοστούμε ή να το εκφράσω αλλιώς, να ελιχτούμε για να «περάσουμε» όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Γι΄ αυτό λοιπόν ας δούμε τα πράγματα με διαφορετικό μάτι και ας αναφερθούμε στα θετικά -όσα μπορεί να είναι αυτά- του υποβρυχίου κυνηγίου εν μέσω κρίσης!!!
Πρώτα από όλα, οι σχέσεις μεταξύ των λαθροκυνηγών αλλάζουν. Εκεί που έχει φτάσει η τιμή της βενζίνης τα μοναχικά ταξίδια είναι απαγορευτικά, οπότε η παλιά καλή παρέα συγκεντρώνεται και τα έξοδα... κονσέρβα, δηλαδή ισόποσα σε όλους!
Οπως και τα αλιεύματα, κάτι δίκαιο και σωστό! Οι παρέες ξαναδένουν μεταξύ τους και πλέον η λογική δίνει τη θέση της σε εντάσεις και διαπληκτισμούς. Οι καλοί συνεχίζουν ενώ οι ιδιότροποι αποχωρούν, αφού όλοι πάμε στη θάλασσα για να περάσουμε καλά και όχι για να αγχωθούμε παραπάνω!
Η κρίση κάνει καλό και στη φυσική μας κατάσταση και αυτό γιατί το κολύμπι ξαναμπαίνει στην καθημερινότητά μας. Ετσι και γυμναζόμαστε αλλά και ανακαλύπτουμε καινούρια κομμάτια, πάνω από τα οποία περνούσαμε πλαναρισμένοι με τα φουσκωτά μας τα προηγούμενα χρόνια! Ειδικά, τώρα, μετά ένα καλοκαίρι γεμάτο κολύμπι, η υδροβιότητά μας έχει φτάσει στο ζενίθ της! Καταπίνουμε τις αποστάσεις σαν δίχρονα εξωλέμβια! Επισκευάζουμε μόνοι μας τον εξοπλισμό μας και σκαρφιζόμαστε λειτουργικές- φτηνές πατέντες. Ετσι είμαστε κύριοι του εξοπλισμού μας και ελέγχουμε όλες τις παραμέτρους της χρήσης του. Εν μέσω πενίας έχουν προκύψει οι περισσότερες πατέντες για τον εξοπλισμό! Ειδικά για ένα χόμπι, το shopping therapy «πονάει» αφού η γκρίνια για τις σπατάλες από την οικογένεια γίνεται εντονότερη και για πολλούς από εμάς δικαιολογημένη! Αλλωστε πολλοί έχουμε παρασυρθεί στην αγορά κομματιών εξοπλισμού που δεν χρειαζόμασταν χάριν μόδας ή πλασματικής ανάγκης...
Τα μακρινά ψαρέματα αραιώνουν κατά πολύ και δίνουν τη θέση τους σε σύντομα και κοντινά. Ετσι λοιπόν μαθαίνουμε τους τόπους μας καλύτερα -όποιοι και αν είναι αυτοί- ενώ γινόμαστε πιο παρατηρητικοί και καλύτεροι ψαράδες, για να μπορέσουμε να βάλουμε κάτι στο ψυγείο μας. Οταν ξεκινήσουμε να βγάζουμε ψάρια σε κομμάτια τα οποία προσπερνούσαμε εύκολα, τότε θα έχουμε γίνει καλύτεροι ψαράδες και η απόλαυση θα είναι διπλή!
Με το ψάρεμα, όσο και αρχάριοι να είμαστε, καταφέρνουμε και φέρνουμε στο πιάτο της οικογένειάς μας την ποιοτικότερη τροφή που μπορούμε να καταναλώσουμε στις μέρες μας. Γνωρίζουμε πώς και πού έχει πιαστεί και πόση ώρα έκανε για να φτάσει στο πιάτο μας. Αυτό βέβαια είναι κάτι που το καυχιόμασταν πολύ πριν από την κρίση, αλλά τη δύσκολη αυτή εποχή αποκτά άλλο νόημα! Πολύ βέβαια θα μου πείτε πως το κοστολόγιο του να φτάσει ένα ψάρι στο πιάτο μας απ τον ψαρά της γειτονιάς μας, μπορεί να είναι χαμηλότερο από αυτό που θα φέρουμε εμείς, είναι όμως της ίδιας ποιότητας;
Σαν τελευταίο άφησα τον σημαντικότερο για εμένα παράγοντα. Οταν είμαι στη θάλασσα ο χρόνος κυριολεκτικά αποκτά μια άλλη διάσταση. Κολυμπώντας στην επιφάνεια, παρατηρώντας τον βυθό για κάποια κίνηση ή κάποια ένδειξη ύπαρξης ζωής, κυριολεκτικά όλες οι άλλες σκέψεις έχουν παραμεριστεί, ενώ τα προβλήματα έχουν μεταφερθεί χρονικά.
Η δραστηριότητά μας αυτή λειτουργεί καταλυτικά σαν ψυχοθεραπεία μπορώ να πω, ενώ και μετά οι αντιδράσεις μας είναι πιο λογικές και μετρημένες. Γι΄ αυτό και προσωπικά επιδιώκω να βρίσκομαι στη θάλασσα όσο πιο πολλές φορές μπορώ ακόμα και για λίγες ώρες ψάρεμα, αφού αισθάνομαι ότι μου κάνει καλό... Ετσι είναι, κάποιοι ξαπλώνουν στο κρεβάτι του ψυχολόγου και άλλοι κυνηγάνε ψάρια για να θεραπευτούν! Ειδικά σε δύσκολες περιόδους όσες φορές βρήκα το κουράγιο να πάω για βουτιά δεν το μετάνιωσα ποτέ. Συζητώντας με αρκετούς, είδα ότι την ίδια άποψη έχουν σχεδόν όλοι. Ετσι βέβαια εξηγείται και η προσμονή που έχουμε για να πάμε να ταλαιπωρηθούμε σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον όπως είναι ο υποβρύχιος κόσμος. Ή μήπως τελικά είναι αφιλόξενος μόνο για αυτούς που πραγματικά δεν τον γνωρίζουν;
Λάμπρος Δερτιλής
πηγη http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23381&subid=2&pubid=63713503
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου