Το ταξίδι… το παραμύθι….. και η εκπαίδευση

Tου Πανίκου Παναγιώτου

Μέσα από το σημερινό μας άρθρο θα κάνουμε μια προσπάθεια περιγραφής της πορείας ή κατεύθυνσης αν θέλετε ενός ελεύθερου δύτη σε συνάρτηση με την σχέση του με το υγρό στοιχείο.

Το ταξίδι ενός ελεύθερου δύτη διαμέσου των χρόνων μέσα στο υγρό στοιχείο προϋποθέτει κάποια βασικά ψυχοσωματικά χαρακτηριστικά όπως: μεγάλη υπομονή, αγάπη για αυτό που κάνει, ευαισθησία στα θέματα προστασίας του ενάλιου πλούτου και το δικαίωμα να επιλέγει τι θήραμα θα κυνηγήσει με θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα.

Όταν κάποιο ή κάποια από τα πιο πάνω δεν τον συμπορεύουν πλέον στο ταξίδι που ακολουθεί τότε σύντομα θα το διακόψει γιατί βαρέθηκε να κάνει αυτό που έκαναν οι γνωστοί και οι φίλοι του. Αφού ένιωθε ότι δεν τον γέμιζε κάτι από αυτή την δραστηριότητα.

Το ταξίδι πάλι σταματά εφόσον οικονομικά δεν μπορεί να ξοδεύει άλλα χρήματα γιατί πιστεύει ότι η θάλασσα του οφείλει σε αντάλλαγμα ψάρια ή άλλους οργανισμούς που θα πωλήσει (παράνομα) για να αντικαταστήσει μια φόρμα κατάδυσης ή κάποιο άλλο μέρος του εξοπλισμού του.

Τέλος το ταξίδι ίσως σταματήσει όταν ”ξυπνήσει” στα χέρια ενός συντρόφου (ζευγαριού) στην επιφάνεια μετά από περιστατικό υποξίας. Όπου τα γιατί παραμένουν για εκείνον βαθιά και αναπάντητα και ίσως τον οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι αυτό είναι σημάδι του θεού και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ιεραποστολικό έργο.

Το ταξίδι ενός δύτη στη θάλασσα διαμέσου των χρόνων είναι πιστεύω από τις ωραιότερες εμπειρίες που μπορούμε να βιώσουμε στη διάρκεια της ζωής μας. Κάθε φορά λίγο, ή πολύ διαφορετικό. Κάθε φορά η εναλλαγή των συναισθημάτων, η καλή μέρα η κακή μέρα, η τυχερή μέρα, η άτυχη μέρα. Οι εικόνες που βλέπεις και θέλεις να τις μοιραστείς με πολύ δικούς σου ανθρώπους που ίσως τελικά να ανήκουν μόνο σε σένα.

Το ταξίδι μπορεί να μην συνοδεύεται με τρομερές επιδόσεις και ψάρια τρόπαια αλλά με παρέα χιλιαπλάσιας αξίας των πιο πάνω. Είναι γνωστό ότι οι πραγματικές και το τονίζω πραγματικές φιλίες δεν κλονίζονται με τα βάθη, τους χρόνους και τα ψάρια.

Το παραμύθι

Παντού υπάρχει και θα συνεχίσει διαμέσου των αιώνων να υπάρχει γιατί πάντα θα υπάρχουν ανθρώπινες αδυναμίες. Οι ευάλωτοι χαρακτήρες, οι ευκολόπιστοι πλην τίμιοι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο όπου θα κρεμαστούν από το παραμύθι του εύγλωττου παραμυθά και από τα καλοστημένα σενάρια εικονικής πραγματικότητας που πλάθει.

Μια φωτογραφία, ένα άρθρο, μια κουβέντα ανάμεσα σε μικρές ομάδες ανθρώπων με λίγη ή και καθόλου πείρα στη θάλασσα θα ξυπνήσουν το ένστικτο του.

Τα ερωτήματα εσωτερικά πολλά, αλλά βγαίνουν με φειδώ προς τα έξω μην διαταράξουν την σχέση με τους παραμυθάδες.

Άπιαστα όλα, από την υδροβιότητα μέχρι και το τελευταίο εξάρτημα ή ιδιοτροπία του εξοπλισμού.

Η εκτίμηση προς τα άτομα τους μεγάλη και η προσφορά για βοήθεια σε αυτούς δεδομένη.

Η μερίδα αυτή των ανθρώπων που θα συνεχίσει να υπάρχει για πάντα καταλήγει σε δυο επιλογές.

Α. Στην προσπάθεια κλωνοποίησης σε συνάρτηση με την χρήση του ειδικού εξοπλισμού του ήρωα του παραμυθιού και την ευκαιρία να παίξουν για λίγο ρόλους κομπάρσου και ένθερμου υποστηρικτή του ήρωα τους όταν αυτό καταστεί δυνατό.

Β. Την συνεχιζόμενη στασιμότητα σε σχέση με την συνάρτηση χρόνου/ προσαρμογής στην θάλασσα. Τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα ή και μερικώς τεκμηριωμένες απαντήσεις από τους παραμυθάδες γνωστούς ή ”φίλους” τους φέρνουν σε απόγνωση ερωτήσεις του τύπου μα είναι δυνατόν να κάνω μετά βίας 60sec υποβρυχίως και ο μικρός ανιψιός μου που χθες ξεκίνησε να κάνει άνετες βουτιές 90sec;

”Κάτι κάνω λάθος” δεν γίνεται αλλιώς.

Κάπου εδώ έρχεται να προστεθεί και η εκπαίδευση.

Ίσως πριν από 8-10 χρόνια στο άκουσμα ότι ”κάποιος” εκπαιδευτής θα εκπαιδεύσει άλλους, να κατακρινόταν σφόδρα.

Αφού κάτι νεοεισερχόμενο στην κοινωνία θέλει το χρόνο προσαρμογής του με αυτήν. Εν έτη 2011 η λέξη εκπαίδευση στην ελεύθερη κατάδυση δεν είναι καθόλου άγνωστη.

Μέσω των μελών οργανωμένων συνόλων των διαφόρων ιδιωτικών σχολών έχει διαδοθεί σε ολόκληρο το νησί η ιδέα της εκπαίδευσης στην ελεύθερη κατάδυση.

Οι μαθητές που έκαναν σχολεία και αποκόμισαν βιώματα και γνώση παραπέμπουν τους επόμενους υποψηφίους σε νέα σχολεία.

Εδώ οι απορίες λύνονται, η προσοχή και η βοήθεια να ξεπεραστούν δυσκολίες, ή φοβίες παρέχεται μέσα από ασφαλείς πρακτικές. Η άγνοια στους κινδύνους θα αποτελεί παρελθόν σε αυτόν που θα αφομοιώσει τα θεωρητικά και πρακτικά μέρη ενός σχολείου.

Στην διάρκεια της εκπαίδευσης ο δύτης θα ανακαλύψει τις πραγματικές δυνατότητες του όπου με λάθος πρακτικές στο παρελθόν δεν βίωσε.

Η συνάθροιση του με το γκρουπ των εκπαιδευόμενων ίσως σημαδιακή γιατί μπορεί να ανακαλύψει το μελλοντικό του ζευγάρι στις εξορμήσεις. Η δυνατότητα να δει σε άλλους τι είναι λάθος ή σωστό και η μετέπειτα προσπάθεια για βελτίωση και διόρθωση του, να περάσει από τα σενάρια διάσωσης ενός ελεύθερου δύτη και να τα επαναλάβει αρκετές φορές ώστε να νιώσει εξοικειωμένος με αυτές.

Το πλεονέκτημα να συνεχίσει το ταξίδι του στη θάλασσα με βιώματα και πιο ασφαλείς πρακτικές. Η βοήθεια σε πιο ψηλού επιπέδου δύτες να εφαρμόσουν νέες τεχνικές εξίσωσης και να προετοιμάσουν με ασφάλεια τον οργανισμό τους για καταδύσεις σε μεγαλύτερο βάθος.

Η εμπειρία δεν αποκτάτε μόνο από την παρακολούθηση κάποιου ή κάποιων σχολείων. Καλλιεργείται με σύνεση στο βαθμό που μπορεί ο καθένας να αφιερώσει το χρόνο του στη θάλασσα.


πηγη http://www.ortsa.gr