Στην υπηρεσία της χελώνας

ΣΕ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ, Κρήτη και Ζάκυνθο, από τα μέσα Μαΐου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, συμβαίνει κάτι μαγικό. Στις τρεις αυτές περιοχές οι θαλάσσιες χελώνες γεννούν στις ατελείωτες αμμουδιές τα αβγά τους και οι νεοσσοί κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση. Στο πλευρό τους έχουν συμπαραστάτη τον Σύλλογο για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ και τους δεκάδες εθελοντές, που κάθε χρόνο αφιερώνουν τον χρόνο τους και την όρεξή τους στην προστασία των εντυπωσιακών αυτών ζώων. Η Real planet ακολουθεί το πρόγραμμα δύο εθελοντών σε Κυπαρισσία και Ζάκυνθο και καταγράφει τις μοναδικές τους εμπειρίες.

Κυπαρισσία

Στην Κυπαρισσία, κάθε χρόνο συγκεντρώνονται δεκάδες εθελοντές, όπως και στις υπόλοιπες περιοχές όπου δραστηριοποιείται ο ΑΡΧΕΛΩΝ. Η Μαριγιάννα Λάμπρου συμμετέχει ανελλιπώς κάθε καλοκαίρι από το 2007, συνδυάζοντας τις μέρες άδειας με την εθελοντική εργασία. Το πρόγραμμα μπορεί να θυμίσει σε κάποιους τη στρατιωτική τους θητεία, καθώς ξεκινά από πολύ νωρίς το πρωί και τελειώνει πολύ αργά το βράδυ. «Κάθε μέρα βγάζουμε τις υπηρεσίες της επομένης και κάθε βάρδια ξεκινά στις έξι το πρωί. Η περιοχή όπου δραστηριοποιούμαστε είναι μια παραλία μήκους 12 χιλιομέτρων, την οποία οργώνουμε κάθε μέρα.

Η δουλειά μας, μεταξύ άλλων, είναι να σημαδεύουμε τις φωλιές και, φυσικά, να τις προστατεύουμε με πλέγματα. Αυτό γίνεται καθημερινά από τέσσερις ομάδες που εναλλάσσονται», εξηγεί η ίδια. «Η καθημερινότητα της κατασκήνωσης όπου μένουν όσοι συμμετέχουν μοιάζει λίγο με τη ζωή των τσιγγάνων και χαρακτηρίζεται από ομαδική δουλειά, αφού όλοι βοηθούν στις εργασίες που απαιτούνται. Το πρόγραμμα που ακολουθούν οι εθελοντές είναι αρκετά βαρύ, όμως η «αποζημίωση» που παίρνουν όλοι στο τέλος της προσπάθειας υπερκαλύπτει την κούραση όλων των προηγούμενων ημερών», σχολιάζει η Μ. Λάμπρου.

Εκτός από τη δουλειά στο πεδίο, εξίσου σημαντική είναι και η ενημέρωση του κοινού, η οποία εντάσσεται στο ωρολόγιο πρόγραμμα. «Στην περιοχή του Αϊ-Γιαννάκη υπάρχει ο περιβαλλοντικός σταθμός, όπου οι εθελοντές προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες στους τουρίστες και τους επισκέπτες. Παράλληλα, υπάρχουν τα κιόσκια ενημέρωσης, όπου με βάρδιες -δύο φορές κάθε μέρα- οι εθελοντές ενημερώνουν το κοινό, ενώ γίνονται και ανάλογες ενημερωτικές παρουσιάσεις σε ξενοδοχεία της περιοχής», αναφέρει η Μ. Λάμπρου.

Το νοικοκυριό

Εκτός όμως από τις δραστηριότητες που αφορούν την προστασία, την καταγραφή των φωλιών και την ενημέρωση του κόσμου, κάθε μέρα το νοικοκυριό της κατασκήνωσης υπενθυμίζει στους εθελοντές πως δεν βρίσκονται σε ξενοδοχείο. Ετσι, κάθε φορά δημιουργούνται ομάδες που αναλαμβάνουν την καθαριότητα, το μαγείρεμα και όποια άλλη δουλειά απαιτεί η ζωή στην κατασκήνωση. «Αν και το πρόγραμμά μας είναι απαιτητικό και κουραστικό, κρατώ σαν καρτ ποστάλ τη στιγμή που σπάνε τα αβγά και τα χελωνάκια ξεχύνονται στην άμμο. Το θέαμα είναι απίστευτο. Μάλιστα, πέρυσι σπάσαμε κάθε ρεκόρ σε φωλιές, φτάνοντας τις 900», σχολιάζει η εθελόντρια.

Ειδικά τον Αύγουστο, στην Κυπαρισσία συμμετέχουν πολλές οικογένειες Ελλήνων από όλη σχεδόν τη χώρα, συνδυάζοντας τις διακοπές τους με τον εθελοντισμό. Ομως, η εικόνα που επικρατεί στο σύνολο των προγραμμάτων είναι απογοητευτική, αφού, όπως επισημάνει η υπεύθυνη εθελοντών του Συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ, Θεώνη Καρκούλια, μόνο το 15% των συμμετεχόντων είναι Ελληνες, καθώς πολλοί θεωρούν τον εθελοντισμό πολυτέλεια.

Βαρύ το πρόγραμμα στη Ζάκυνθο

Στο νησί της Ζακύνθου, όπου το 1999 δημιουργήθηκε το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο για την προστασία της Καρέτα καρέτα και όπου ο κόλπος του Λαγανά αποτελεί τη σημαντικότερη περιοχή ωοτοκίας της στη Μεσόγειο, ο εθελοντής Κώστας Παπαφιτσώρος μάς «ξεναγεί» στις δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχει για πέμπτη συνεχή χρονιά. «Το πρόγραμμα είναι σκληρό αν αναλογιστείτε πως ξυπνάμε στις 5:30 το πρωί και πηγαίνουμε στην παραλία να ψάξουμε για χνάρια.

Η υπερένταση όμως και ο ενθουσιασμός μάς κρατάνε όρθιους. Για τις επόμενες τρεις με τέσσερις ώρες, καταγράφουμε όλη τη δραστηριότητα της προηγούμενης βραδιάς. Μέσα σ’ αυτές τις ώρες, βάζουμε κλουβιά στις φωλιές και με τη χρήση GPS τις καταγράφουμε. Πέρυσι υπήρχαν 1.100 φωλιές, με 80-90 αβγά η καθεμία. Από αυτές, περίπου 140 χελωνάκια τα κατάφεραν», περιγράφει ο Κ. Παπαφιτσώρος. Εξίσου δύσκολο, αλλά ίσως πιο θεαματικό, είναι και το πρόγραμμα της βραδινής περιπολίας στην παραλία, όπου οι εθελοντές παρακολουθούν τη διαδικασία της ωοτοκίας.

Οι ίδιοι, μάλιστα, τοποθετούν ειδικά ταμπελάκια και γνωρίζουν μ’ αυτόν τον τρόπο το ιστορικό από τις περισσότερες χελώνες. «Ειδικά το βράδυ, η εμπειρία είναι μοναδική. Ολοι οι εθελοντές της ομάδας αλωνίζουν την παραλία, καταγράφοντας τις δραστηριότητες των ζώων με φακούς με κόκκινο φως.

Οι χελώνες δεν μπορούν να δουν αυτό το μήκος κύματος και με αυτόν τον τρόπο δεν τις ενοχλούμε», εξηγεί ο εθελοντής. Η καθημερινή φασίνα δεν λείπει φυσικά ούτε από τη Ζάκυνθο, όπου στο κάμπινγκ φέτος μένουν 50 άτομα. «Στην κατασκήνωση πάντα κάτι θα κάνεις και δεν θα βαρεθείς ποτέ. Κάθε χρόνο μαθαίνω κάτι καινούργιο και, παρά την κούραση, δεν μπορώ να φανταστώ κάτι διαφορετικό για το καλοκαίρι μου», επισημαίνει ο ίδιος.

INFO: www.archelon.gr

Της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΙΜΙΤΣΙΑΔΗ