picasion

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Ωραίος ο Ιούλης; Αστειεύεστε;

Νομίζω ότι σας φαίνεται λίγο παράξενος ο τίτλος ε; Παραδεχτείτε το. Ποιος τρελός δεν χαίρεται μέσα στο κατακαλόκαιρο; Και να είναι και ψαροκυνηγός; Αδιανόητο. Απίθανο. Ανήκουστο. Κι όμως εγώ είμαι λίγο... αλλόκοτος με τον Ιούλη. Ανέκαθεν. Παράξενος μήνας... Προχτές που βγήκα στο φουσκωτό μασουλώντας με τον κολλητό μου μια νοστιμότατη φόλα ομφαλοσκόπησα αρκετά και νομίζω ότι κατάλαβα γιατί δεν μου αρέσει αυτός ο μήνας. Αν έχετε απορία, ιδού! Δέκα (+ 1) λόγοι που δεν μου αρέσει ο Ιούλης Ωραίος ο Ιούλης; Αστειεύεστε; 1... Δεν έχουν έρθει ακόμη οι διακοπές. Κι εγώ δουλεύω. Ναι, ξέρω κάποιοι είναι ήδη διακοπές. Αλλά για τους περισσότερους εξ ημών οι διακοπές είναι Αύγουστο. Οπότε Ιούλης σημαίνει δουλειά. Σημαίνει να ακούς διακοπές, να βλέπεις τους τουρίστες να ξεροψήνονται στα λιμάνια και τα βαπόρια να φεύγουν φίσκα για τα νησιά κι εσύ να πήζεις στην κίνηση, να ρίχνεις δρωτάρι με την οκά και να ζαβλακώνεσαι από το κλιματιστικό. Ενας μήνας πριν από τις διακοπές δεν είναι διακοπές, Είναι άστα να πάνε...... 2... Ξεκινάνε τα μελτέμια. Πολύ, πολύ κακό πράγμα. Οσο κι αν γενικά τα μελτέμια δεν έχουν και τρομερή ακρίβεια στο ραντεβού τους ε, από τον Ιούλη αρχίζει το πάρτι. Κι εσύ όλο χαρά καημένε μου ψαροκυνηγέ περιμένεις το επόμενο ΣΚ του Ιούλη να ξεδώσεις με τους φίλους σου και να πας έως την Τζιά, να προσπαθήσεις να ξεμανταλιάσεις καμιά στήρα να κάνεις μεζέ, και αρχίζει ο μαΐστρος την Παρασκευή και το Σάββατο έχει γυρίσει ένας Γραίγος σκέτο ξίδι. Και κρατάει κάνα δεκαήμερο ο άτιμος! Τον Ιούλη τρως την πικρή αλήθεια: πως ναι είναι καλοκαίρι, όλα καλά, αλλά εσύ ΔΕΝ μπορείς να πας να βουτήξεις. Και μην ακούσω δικαιολογίες του τύπου «άιντε στα υπήνεμα...». Τι να κάνεις στα υπήνεμα; Ολοι πάνε στα υπήνεμα, όλα τα καλοκαίρια, όλων των χρόνων. Μελτέμι είναι ζόρι. Και το καλωσορίζουμε τον Ιούλη. Ε, δεν χαίρομαι κιόλας... 3... Γεμίζουν οι παραλίες ψαροκυνηγούς. Αυτό δεν είναι κακό. Είναι συμφορά! Και δυστυχώς, τώρα έρχεται και τούτη. Να σας εξηγήσω. Ναι εντάξει, ήρθε κι ο Ιούνης και δειλά δειλά έσκασαν μύτη οι φιρφιρίκοι και οι ψαροσακούλες. Τον Ιούλη όμως πέφτει αληθινή επιδημία. Ολοι θέλουν να κάνουν ΚΑΙ ψαροτούφεκο, κολυμπητά, με σκάφη, με σκάφες, με κανό με θαλάσσια ποδήλατα, με γουίντσερφ, όλοι από αυτό το μήνα πέφτουν σαν ακρίδα στο νερό και προγκάνε από ροφό μέχρι πεταλίδα τα πάντα - όλα. Η επέλαση των εποχιακών ψαροτουφεκάδων ξεκινάει τώρα, αυτόν τον μήνα. Βοήθειά μας. Και τρομάρα μας... Ωραίος ο Ιούλης; Αστειεύεστε; 4... Πλακώνουν οι καύσωνες. Από τις αρχές του Ιούλη αρχίζει να βράζει το εποικοδόμημα. Οι αρχαίοι Ελληνες εξάλλου μιλούσαν για τα Κυνικά Καύματα, τον Ιούλιο (όταν ανατέλλει και ο αστερισμός του Μεγάλου Κυνός, ήγουν Σείριος). Με τον Ιούλη αρχίζει να βράζει η άσφαλτος και το τσιμέντο και οι μεγάλες πόλεις θυμίζουν Μέση Ανατολή και υποσαχάρια Αφρική. Το αιρκοντίσιον γίνεται πιο απαραίτητο κι από την οδοντόβουρτσα και πάνω στο φουσκωτό η αφυδάτωση καραδοκεί. Το αντηλιακό πέφτει με τις χούφτες, η στολή βράζει κάθε που βγαίνουμε από το νερό και αν δεν φοράς καπέλο είσαι με την ηλίαση στην κωλότσεπη. Ο Ιούλης είναι ο μήνας του καύσωνα. Το εμπεδώσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια. Ε, ας βογκήξουμε λοιπόν... 5... Βαθαίνουν οι συναγρίδες. Και όχι μόνο οι συναγρίδες. Αλλά οι συναγρίδες τον Ιούνη κατά κύριο λόγο ήταν σχετικά ρηχά οι ρουφιάνες. Τώρα τον Ιούλη ξαναπαίρνουν φόρα, φόρα-κατηφόρα κι ο Θεός ο ίδιος δεν τις σταματά (που λέει κι η Χαρούλα). Μαζί με τις συναγρίδες αράζουν βαθούτσικα κάθε είδους μαύρα, ενώ τα μαγιάτικα σίγουρα δεν είναι όπως τον Μάη και τον Ιούνη. Τώρα αυτόν τον μήνα συνειδητοποιούμε πως ναι, για να πιάσουμε κάνα ψάρι θα βαθύνουμε κανονικά. Οι ρηχές εκπλήξεις του Ιούνη, πάνε, τέρμα. Καπούτ! Ωραίος ο Ιούλης; Αστειεύεστε; 6... Τα βαθιά είναι ακόμη πάγος. Και να, η ζέστη. Και να, ο καύσων. Και να στα ρηχά βράζει η ξέρα. Και λες ε, βέβαια θα βάλω την τριάρα μου. Και βάζεις την τριάρα σου και πας κατά αποχή μεριά, εκεί 20-22 μετράκια και τρως μια παγωμένη σφαλιάρα που σε γονατίζει. Και η τριάρα μπάζει, και σε κάνα δίωρο είναι στο τουρτούρι και λες «άι στο διάολο και η αποχή και οι Ιούλης και οι στήρες». Και βγαίνεις έξω για φρέντους κλπ. Αυτά τα όμορφα τα ιουλιάτικα τερτίπια των θερμοκρασιών είναι λίαν εκνευριστικά... 7... Τα άσπρα εξαφανίζονται. Καλά αυτό συμβαίνει όλο τον χρόνο. Αλλά τώρα Ιούλη είναι που εξαφανίζονται για τα καλά. Αιτία φυσικά είναι το ανελέητο κυνήγι δεκαετιών. Τα άσπρα (σαργοί, μελανούρια και λοιποί εξάδελφοι) έχουν αναπτύξει αταβιστικές συμπεριφορές, ακούνε πέδιλο και τρέχουν σαν αλόγατα στο Δέλτα. Τον Ιούνη όμως ε, ήταν ακόμη ψιλοήρεμα, ήταν και ο Μάης που τα καλμάρισε, εμ πως έβλεπες ακόμη ψαρόνια. Και μετά ήταν οι κέφαλοι, οι σάλπες, κάνα χαζολαβράκι, πως κάτι έκανες. Τώρα όμως, Ιούλη, με εννέα μεραρχίες ψαροκυνηγών στον Πάτροκλο, ε τι να σου κάνουν κι οι ούγενες. Πάνε κατά Αφρική μεριά να ξεκαλοκαιριάσουν... 8... Πρέπει να βουτάω βαθύτερα. Απόλυτη συνέπεια του νούμερο 5. Βαθιά τα ψάρια τον Ιούλη, βαθιά κι εμείς. Αλλιώς ξέρετε: φρέντους, τάβλι κλπ. Τώρα αν θέλω να βουτάω βαθιά; Οχι, δεν θέλω (δεν ξέρω κανέναν να θέλει δηλαδή). 9... Στην Ποσειδώνος γίνεται της μουρλής το ΣΚ. Ναι, ξέρω αυτό είχε αρχίσει από τον Ιούνη αλλά ε, κάπως παλευόταν. Με το που μπει η 1η Ιουλίου, κάτι συμβαίνει στην παραλιακή. Ολοι πάνε στη θάλασσα, όλοι, κανείς δεν λείπει. Τα μποτιλιαρίσματα είναι αληθινά επικά, τα αμάξια ζεματιστά κι ακίνητα, και μέσα οι βασάνηδες να κάνουν τρία μπάνια (ένα στο πήγαινε, ένα στο έλα και ένα στη θάλασσα). Το να πας για ψαροτούφεκο ή έστω έως τη γλίστρα με το σκάφος είναι άθλος (εκτός από το πολύ πρωί) αν θες να φύγεις μια φυσιολογική ώρα. Αυτό που συμβαίνει είναι απόρροια του νούμερο 1: δεν έχει φύγει ο κόσμος για άδεια, όμως είναι καλοκαίρι. Ιούλης βλέπετε. Ε, ρε παράνοια... 10... Στη γλίστρα έχει κίνηση. Φυσικά. Συνέπεια των προηγουμένων. Κι ενώ με την κρίση και ως τον Ιούνιο τα πράγματα ήταν μια χαρά -για όσους τέλος πάντων έριχναν το πλεούμενο να πάνε για βουτιά- ήρθε ο επάρατος Ιούλης και ΟΛΟΙ όσοι έχουν σκάφος το θυμούνται τώρα. Σάββατο απόγευμα και Κυριακή απόγευμα (ειδικά Κυριακή) οι ουρές στο νερό είναι σαν του ΙΚΑ. Και όλοι κοιτιόμαστε, ηλιοψημένοι, θαλασσοδαρμένοι, βασάνηδες, ταλαίπωροι, βαρεμένοι και περιμένουμε να μας ρίξουν το τρέιλερ και να έρθει η σειρά μας. Και ανάμεσά μας να τριγυρίζουν σαν σκυλόψαρα οι σφίχτες με τα jet ski. Και να χαλβαδιάζουν τα κορίτσια στα σκάφη. Ωραίες στιγμές, μμμ....πανόραμα. Τον Ιούνη δεν ήταν έτσι. Τον Αύγουστο δεν θα είναι έτσι. Μόνο ο Ιούλης έχει το προνόμιο παρόμοιων στιγμών. Ωραιότης... 10+1... Τον Ιούλη... έχω τα γενέθλιά μου. Κι αυτό σημαίνει ότι γερνάω... Οχι καλό... Αντώνης Ιορδάνογλου πηγη http://www.ethnos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου