ΣΑΡΓΟΣ: ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΣ
Του Θανάση Ζαπάντη
Το πλέον δημοφιλές είδος ψαριού που αφθονεί στα ελληνικά παράλια, αλλά και σε όλη την Μεσόγειο είναι ο σαργός.
Από το νότιο Καρπάθιο έως το βόρειο Ιόνιο ο σαργός υπάρχει σε μεγάλους αριθμούς, σε βυθούς κάθε μορφολογίας και σε κάθε εποχή.
Ανήκει στην οικογένεια των σπαριδών που περιλαμβάνει μια πλειάδα γνωστών ψαριών.
Ούγενα, σκαθάρι, σάρπα, συναγρίδα, σπάρος, τσιπούρα, είναι μερικά από τα είδη που στην γλώσσα των ψαροντουφεκάδων λέγονται «άσπρα», σε αντιδιαστολή με τα «μαύρα» που είναι ο ροφός, η στύρα, η πίγγα.
Ο σαργός έχει σώμα ωοειδές με ασημόγκριζο χρώμα στη ράχη, ενώ ένας μαύρος δακτύλιος περιβάλλει τη βάση της ουράς.
Το στόμα του είναι μικρό, αλλά διαθέτει πανίσχυρους κοπτήρες και τραπεζίτες σε πολλές σπείρες που του επιτρέπουν να σπάει με ευκολία κοχύλια και αχινούς που αποτελούν την τροφή του.
Οι ψαροντουφεκάδες βλέπουν στο βυθό συχνά άδειους αχινούς με μια τρύπα στο κέντρο, σημάδι ότι στην περιοχή υπάρχουν σαργοί.
Το βάρος τους μπορεί να ξεπεράσει το ένα κιλό, αν και έχουν αναφερθεί συλλήψεις ψαριών πολύ παραπάνω. Τα μεγάλα ψάρια λέγονται και «παππούδες» ή «φαφούτηδες», γιατί πολλές φορές τους λείπουν δόντια. Το κρέας του σαργού είναι τόσο εύγευστο και νόστιμο, ειδικά ψητό, που τον κατατάσσει στα ψάρια πρώτης ποιότητας. Γι’ αυτό το λόγο και το κυνήγι του είναι αδιάκοπο.
Η εποχή της αναπαραγωγής του ξεκινάει τον Ιανουάριο έως και τον Απρίλιο, ανάλογα με τις θερμοκρασίες νερού. Έτσι κατά την διάρκεια του χειμώνα παρατηρούνται μεγάλες συγκεντρώσεις σαργών σε ρηχούς βυθούς.
Στο ψαροντούφεκο οι τρόποι που εφαρμόζονται στο ψάρεμα του σαργού είναι το ψαχτήρι και το καρτέρι. Στο καρτέρι πλησιάζει με δυσκολία και οι χρόνοι παραμονής στο βυθό πρέπει να είναι μεγάλοι.
Η θέση που επιλέγεται πρέπει να είναι σε χαμηλά σημεία του βυθού και η ακινησία του δύτη απόλυτη.
Το γύρισμα του όπλου προς το ψάρι πρέπει να γίνεται ανεπαίσθητα και όταν είναι πλέον σε θέση βολής. Το πρόβλημα είναι πότε θα γίνει η βολή, αφού η ευκαιρία που θα δώσει είναι συνήθως μία, όταν θα γυρίσει λίγο για να ελέγξει τη θέση και τον όγκο μας.
Αμέσως απομακρύνεται με γρήγορη στροφή προς το σημείο που εμφανίσθηκε. Καμιά φορά μας δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία, αν το καρτέρι έχει απόλυτη επιτυχία.
Έχει παρατηρηθεί ότι ο σαργός πλησιάζει πιο εύκολα στο ρηχό καρτέρι 3-4 μέμτρα ή στο βαθύ, κάτω από 20 μέτρα.
Το ψαχτήρι επιλέγεται σαν μέθοδος σε ρηχούς βυθούς με διαφορετική μορφολογία μεταξύ τους, ειδικά κατά την διάρκεια του χειμώνα.
Τα κατρακύλια, (ογκώδεις βράχοι, ο ένας πάνω στον άλλο) δημιουργούν κρυψώνες στις δαιδαλώδης σχισμές τους, απόρθητες και ασφαλείς για τα ευέλικτα αυτά ψάρια.
Οι πετρώδεις πλάκες σε ρηχό αμμώδη βυθό, είναι ένα άλλο μέρος που μπορεί να εφαρμοστεί το ψαχτήρι, αφού εκεί συγκεντρώνονται πολλά είδη «άσπρων» ψαριών.
Οι πλάκες σχηματίζουν οριζόντιες κυρίως χαραγματιές, ιδανικά καταφύγια για το σαργό, αλλά και άλλα είδη.
Σε τέτοιους βυθούς πρέπει να χρησιμοποιούμε όπλα μικρού μήκους (60-75cm) ευέλικτα στις μετακινήσεις στις στενές και άβολες σχισμάδες.
Πολλές φορές σε μια τέτοια πλάκα μπορεί να βρεθούμε σε μια «σαργοφωλιά» και να πάρουμε πολλά και μεγάλα ψάρια.
Βασικό στοιχείο στην περίπτωση αυτή είναι η ταχύτητα επαναφοράς του δύτη και βέβαια η φυσική κατάσταση που του επιτρέπει να εκτελεί τέτοιες γρήγορες κινήσεις χωρίς τον κίνδυνο της «υπερκαπνίας».
Τελειώνοντας αυτό το κομμάτι για το σαργό, πρέπει να αναφερθούμε και στα συγγενικά είδη που και αυτά τα συναντάμε σχεδόν μαζί.
Ούγενα: Λέγεται και σουβλομύτης ή μυτάκι λόγω των χαρακτηριστικών μπροστινών δοντιών του. Τρέφεται με φυτικές ουσίες και το κρέας του θεωρείται κατώτερο του σαργού. Στο καρτέρι πλησιάζεται αρκετά εύκολα, χωρίς δύσπιστες κινήσεις και σε ευθεία γραμμή. Ζει σε περιοχές με ψηλοκρεμαστά νερά και σε μεσοπέλαγες ξέρες.
Κακαρέλος: διαθέτει δεύτερο μαύρο δακτύλιο γύρω από το σβέρκο, γι’ αυτό σε πολλές περιοχές λέγεται και χαρακήρα και παπαδόσαργος. Σπανίως το βάρος του φθάνει το κιλό. Στο καρτέρι πλησιάζει σχετικά εύκολα, αλλά μόνο τα μικρά άτομα.
ΜΟΤΟ
* Στο ψαροντούφεκο οι τρόποι που εφαρμόζονται στο ψάρεμα του σαργού είναι το ψαχτήρι και το καρτέρι. Στο καρτέρι πλησιάζει με δυσκολία και οι χρόνοι παραμονής στο βυθό πρέπει να είναι μεγάλοι.
πηγη http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=3258
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου