picasion

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Ρηχό και αποδοτικό ψάρεμα


Του Δημήτρη Καφαντάρη


Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 05:30. Σηκώθηκα γρήγορα και έβαλα γαλλικό καφέ να γίνεται.
Κοίταξα από το παράθυρο και είδα τον νοτιοδυτικό άνεμο να κουνάει τα δέντρα με 4 μποφόρ περίπου και συνοδεία ψιλόβροχου.
- Ωραία, σκέφτηκα, θα έχει ανακατοσούρα, και στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Στην προκειμένη περίπτωση ο λύκος θα ήμουν εγώ που θα κυνηγούσε άλλους λύκους ή ότι άλλο έμπαινε μπροστά στην βέργα μου.
Τράβηξα μια τζούρα τσιγάρο συνοδεία ζεστού καφέ κι ένιωσα τους νευρώνες του εγκεφάλου μου να ξυπνάνε.Άτιμη συνήθεια, να δω πότε θα πάρω απόφαση να το κόψω.


Σκάλισα λίγο τα κούτσουρα στο τζάκι κι αμέσως ξύπνησε η φλόγα δίνοντας ένα πορφυρό χρώμα στο δωμάτιο.
Έριξα άλλη μια ματιά από το παράθυρο για να βεβαιωθώ ότι ο καιρός δεν είχε αλλάξει.Κάποια λιγοστά φώτα στην πόλη του Βόλου έδειχνε ότι κάποιοι ξεκινούσαν για τη εργασία τους. Εργασία...κατάντησε είδος πολυτελείας για λιγοστούς. Ανήκω στους προνομιούχους που ακόμα εργάζονται. Α ρε πως καταντήσαμε.
Μπήκα στο αυτοκίνητο και άναψα ένα τσιγάρο ακόμα. Η καύτρα διαγωνίζονταν σε φως τα λαμπάκια του αυτοκινήτου.
Αναμμένο λαμπάκι στην βενζίνη, στα λάδια, στην θερμοκρασία. Φέτος δεν στόλισα δέντρο, στόλισα αυτοκίνητο. Όλα τα λαμπάκια του αναβοσβήνουν.
Η βενζίνη έφτανε για μια βουτιά στα κοντινά.Ήθελα να ήμουν στο νερό με το πρώτο φως της ημέρας την ώρα που κυνηγοί και κυνηγημένοι παθαίνουν φρενίτιδα.
Η στολή 5αρα με πολλά βάρη για πολύ ρηχά. Το όπλο ένα 85αρι της Elite με ανάποδο μηχανισμό μου έδινε σιγουριά για γρήγορες μετακινήσεις και ταχύτατες βολές.
Το νερό καλό, ζεστό για την εποχή στους 16 βαθμούς, με δέχθηκε στην αγκαλιά του εξαγνίζοντας τις σκέψεις της καθημερινότητας.
Έχω οπλίσει το 18αρι λάστιχο όταν μια πλατιά ασημί ουρά πίσω από ένα βράχο μου έκανε νεύμα να πλησιάσω.
Βολή και το ψάρι ακίνητο στο ατσάλι των 6,5 χιλιοστών.


Με το καλημέρα μια όμορφη τσιπούρα πάνω από κιλό βρέθηκε κρεμασμένη στην ψαροβελόνα μου.
Είναι αλήθεια ότι αυτό τον καιρό αυτά τα δύσκολα και καχύποπτα ψάρια βγαίνουν στα ρηχά.
Ήμουν σίγουρος ότι αυτή η τσιπούρα έφτανε για να με χορτάσει αλλά δεν είχα κορέσει ακόμη την δίψα μου για κυνήγι.
Σύρθηκα σ' ένα βραχάκι στην μέση της αμμουδιάς. Αν ήμουν λαβράκι, εδώ θα καρτέρευα.
Περίμενα υπομονετικά, χωρίς να κάνω βολή στις σάλπες, στις κιλίσιες μπάφες και στα μισόκιλα λαβράκια που έρχονταν μπροστά στην βέργα μου. Άλλωστε έπαιζα με τον αέρα του νικητή έχοντας την τσιπούρα κρεμασμένη.
Αυτή η άθελη αυτοσυγκράτηση που έδειξα δεν άργησε να με αποζημιώσει με ένα καλό λάβρακα.Ήρθε τόσο κοντά που ίσως και να λύγισα το χέρι για να ρίξω.
Χόρτασα, ώρα να φύγουμε για σπίτι.
Μια μπάφα του κιλού μου έκλεινε το δρόμο για την έξοδο από το νερό. Της έδωσα το εισιτήριο, μια 6,5αρα στο κεφάλι, και με ακολούθησε.
Βγαίνοντας μέχρι και ο καιρός μου χαμογελούσε διώχνοντας τη βροχή και τα σύννεφα και δίνοντας τη θέση στον ήλιο κάνοντας το άλλαγμα της στολής πιο εύκολο για μένα.
Άναψα τσιγάρο, [να δω πότε θα το κόψω] καπνίζοντας την πίπα της ειρήνης, δηλώνοντας ανακωχή με τα ψάρια μέχρι την επόμενη εξόρμηση.
Καλές αναδύσεις σε όλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου