Το ψάρεμα με άπνοια είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα σπορ που υπάρχουν και κάθε χρόνο τα ατυχήματα που πραγματοποιούνται, είναι πάρα πολλά. Αυτά όμως μπορούμε να τα αποφεύγουμε αν θα πιάσουμε κάποια μέτρα. Κανένας μπορεί να αποφύγει από την πιθανότητα ατυχήματος. Όσο έμπειροι και να είμαστε, πρέπει να προσέχουμε κάθε στιγμή σε αυτό που κάνουμε, να συνειδητοποιήσουμε τις πράξεις μας και να μάθουμε να τις παραδεχτούμε. Η θάλασσα για μας είναι ένας ξένος κόσμος. Εμείς είμαστε οι επισκέπτες και πρέπει να παραδεχτούμε τους κανόνες, να μάθουμε να κινηθούμε σε ένα νέο παράγοντα και να δεχτούμε ακόμα και καινούρια στοιχεία. Πιάνουμε ως παράδειγμα μια απλή ζαλάδα (προκαλούμενη μάλλον από μια δυσπεψία), στη στεριά δεν θα ήταν καθόλου, ένα μεγάλο πρόβλημα, ενώ μέσα στη θάλασσα μπορεί να προκαλέσει κάποιο ατύχημα. Όταν πάμε ψάρεμα, το άγχος και η βιασύνη πρέπει οπωσδήποτε να τα αφήνουμε στη στεριά. Μια που είμαστε μέσα στο νερό, πρέπει να έχουμε χώρο μόνο για την ψυχραιμία και η οργάνωση. Μια νευρική συμπεριφορά στο νερό θα μας οδηγήσει μόνο σε μια άσχημη κατάσταση και χάσιμο πολύτιμο οξυγόνου, ανικανότητα, βιάσιμο και άλλες επικίνδυνες καταστάσεις ...; πχ. εάν ψαρεύουμε στο βυθό, πρέπει να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, ώστε η ψαριά να έχει καλό αποτέλεσμα. Πρέπει να κρατάμε την ψυχραιμία και την συγκέντρωση μας για να φτάσουμε στο βυθό και να έχουμε αρκετό χρόνο για να κυνηγήσουμε, να ξέρουμε κάθε στιγμή που βρισκόμαστε και να μην χάσουμε τα βράχια αναφοράς (σημάδια στο βάθος, σημαδούρα αναφοράς αν δεν φαίνεται καθαρά το βυθό κτλ..), και πρέπει επίσης να τηρήσουμε τους κανόνες ασφαλείας: Ένας φίλος που προσέχει το κατέβασμα μας, να μην μακρύνουμε τη άπνοια μέχρι τα όρια (θα έχουμε ζαλάδα και ανέβασμα στην επιφάνεια με πολύ κούραση, με συνέπεια τη μείωση του ίδιου του ψαρέματος).
*
Ψάρεμα με δυάδα: αυτό είναι ο παράγοντας κλειδί για την ασφάλεια στο ψάρεμα με άπνοια. Εάν ψαρεύουμε με κάποιο παλιό μας φίλο με τον οποίο θα ανταλλάξουμε την περιφρούρηση, οι δυνατότητες ατυχημάτων μειώνουν αποτελεσματικά. Τέλος πάντων, το να μπαίνουμε στο νερό και οι δυο μαζί, δεν αξίζει με τίποτα εάν μετά θα απομακρυνθούμε ο ένας από το άλλος. Αυτό μπορεί να δώσει μια λάθος αίσθηση ασφάλειας: Εάν δεν είμαστε σε ορατή επαφή με τον φίλο μας κάθε στιγμή, σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, είναι φανερό ότι δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε ή να μας βοηθήσει. Πρέπει όμως να δούμε και τα πλεονεκτήματα. Εκτός από την ασφάλεια, είναι και πιο διασκεδαστικό και αυξάνονται επίσης τι δυνατότητες για την εντόπιση περισσότερων φωλιών (είμαστε δυο που ψάχνουμε),μπορούμε να βοηθήσομε ο φίλος μας να ξετρυπώνουμε κάποιο μεγάλο θήραμα, δύσκολες τρύπες ...; , αισθανόμαστε πιο ασφαλείς και χαλαροί με το οποίο θα ψαρεύουμε καλύτερα και οι καταδύσεις θα αυξηθούν. Στην περίπτωση ψάρεμα στο βάθος, είναι προτεινόμενο να ψαρεύουμε με αυτό τον τρόπο, που είναι και ο καλύτερος για να εξασφαλίζουμε την συνεχές και αμοιβαία προσοχή, χρησιμοποιώντας ένα μόνο όπλο και για τους δυο. Αυτό μας επιτρέπει ένα ψάρεμα απολύτως διαιρούμενο ως εξής: ενώ ο ένας "κατεβαίνει" με άπνοια, ο άλλος ξεκουράζεται ετοιμάζοντας για την επόμενη κατάδυση. Αυτός είναι ο τρόπος ψαρέματος που χρησιμοποιούν οι Κουβανοί, πολλοί από τον οποίο φτάνουν να "κατεβαίνουν" έως στα 40 μέτρα βάθος.
*
Να χρησιμοποιήσουμε μια σημαδούρα που να φαίνεται καλά και να σημαδεύει τη παρουσία μας στο νερό, ακόμα και αν ψαρεύουμε από την βάρκα. Ένα άλλο επικίνδυνο, είναι οι παρανομίες εκ μέρους όλων των σκαφών, άρα, πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφεύγουμε επικίνδυνες περιοχές, με πολύ κίνηση σκαφών όπως πχ. κοντά σε λιμάνια, ενοικιαζόμενα jet-bike κτλ.., και να προσέχουμε να μην υπάρχουν διερχόμενα σκάφη προς την κατεύθυνση μας, ειδικά εάν είναι ιστιοφόρα που είναι πολύ αθόρυβα.
*
Να μην ψαρεύουμε ποτέ στα όρια μας. Δεν πρέπει ποτέ να "ανεβαίνουμε" στην επιφάνεια με μόλις αρκετό αέρα ώστε να αποφεύγουμε πιθανά ατυχήματα (μπέρδεμα στα φύκια, ρεύματα, λάθος υπολογισμός των δυνατοτήτων μας κτλ.), εκτός από ότι φθάνουμε στην επιφάνεια πολύ κουρασμένοι και το ψάρεμα μας, φυσιολογικά, θα μειωθεί πολύ.
*
Να δεχόμαστε να ψαρεύουμε προκαθορίζοντας ένα χρονικό όριο ειδικά στην περίπτωση ότι το σώμα μας αρχίζει να αισθάνεται κουρασμένος και καταλαβαίνουμε ότι είμαστε στα όρια. Κάποιες φορές, ποιος έχει πάθει λιποθυμίες (κατάσταση αναισθησίας λόγο έλλειψη αέρα) θυμούνται ότι αισθάνθηκαν κουρασμένοι, που είχαν κάποιες παράξενες αισθήσεις και βαβούρα ...; πριν το ατύχημα. Όταν οι καταδύσεις μας με άπνοια αρχίζουν να είναι πιο μικρές και αισθανόμαστε κουρασμένοι, όπως επίσης τα πόδα μας κτλ .. , είναι καλύτερα ότι τελειώνουμε αμέσως την ψαρευτική μας ημέρα.
*
Στο ψάρεμα με άπνοια πρέπει να προχωράμε με ψυχραιμία. Είναι προτεινόμενο να ελέγξουμε πριν τις περιοχές με ρηχό βυθό, να μάθουμε ακριβώς εδώ να ψαρεύουμε και μετά, να αυξάνουμε το βάθος σταδιακά. Πηγαίνοντας κατευθείαν στα μεγάλα βάθη, πολύ πιθανόν δεν θα μάθουμε ποτέ να ψαρεύουμε με άπνοια αρκετά καλά, ούτε που θα αισθανόμαστε την άνεση και την ασφάλεια ...;
*
Να προβλέπουμε τις καταστάσεις της θάλασσας, ειδικά όταν πάμε με βάρκα, ή εάν η εξόρμηση πρέπει να γίνει σε ένα μέρος αρκετά δύσκολο και λίγο προστατευμένο. Πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζουμε και να προσέχουμε κάθε στιγμή τα ρεύματα, ειδικά σε κάποιες περιοχές.
*
Καρχαρίες και μπαρακούντα: Στη Μεσόγειος θάλασσα αυτό ο κίνδυνος, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, όπως σε κάποιες χώρες, καμία φορά είμαστε αναγκασμένοι να μοιράζουμε την περιοχή ψαρέματος με αυτά τα είδη ψαριών. Στην περίπτωση αυτή, είναι πολύ σημαντικό να βάλουμε τα ψάρια που πιάνουμε, αμέσως στην σημαδούρα, μακριά από εμάς. Πρέπει οπωσδήποτε να προσέχουμε επίσης, με αυτά τα επικίνδυνα είδη ψαριών κοντά μας, να καμακίζουμε την λεία γιατί το κούνημα και το αίμα, τους ερεθίζει, όπως και τα αντικείμενα που γυαλίζουν όπως ρολόγια, μαχαίρια κτλ.., ειδικά τους μπαρακούντα.
*
Προσοχή όταν μπαίνουμε στις τρύπες ή σκισίματα των βράχων, να μην μένουμε σφηνωμένοι. Σε μεγάλες τρύπες ή σκισίματα, όταν μπαίνουμε μέσα, πρέπει να έχουμε καθαρά στο νου μας το δρόμο για το ανέβασμα ή να ξέρουμε πολύ καλά ο τόπος. Το κίνημά μας πρέπει να είναι ήρεμος και ποτέ απότομο ή πολύ σίγουρο. Είναι βασικό να ανεβαίνουμε ξανά στην επιφάνεια, με αρκετό αέρα ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάποιο πιθανό πρόβλημα. Οι τρύπες και τα σκισίματα πολύ στενές και πολύ βαθιές, είναι καλύτερα να τις αφήνουμε, δεν αξίζει ο κόπος να ρισκάρουμε. Πρέπει να υπολογίζουμε το αποτέλεσμα της βολής: το κούνημα του ψαριού ειδικά εάν είναι πολύ μεγάλο, τα "σκουπίδια" που θα έχει το νερό (πολύ πιθανότατα, μέσα στην τρύπα δεν θα μπορούσαμε να δούμε τίποτα) ...;
*
Ένα μουλινέ στο όπλο μας μπορεί να αυξάνει την δική μας ασφάλεια ειδικά τσο ψάρεμα του βυθού. Να πυροβολήσουμε ένα ψάρι και να το βγάλουμε από την τρύπα, να το πάρουμε μαζί μας από μεγάλο βάθος μέχρι την επιφάνεια, μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο.
*
Μια τέλεια κατανόηση του φίλου μας, στην άπνοια ή πάνω στη βάρκα για να μπορούμε να στηριχθούμε στην βοήθεια του. Μια μεγάλη αποδιοργάνωση μπορεί να φέρει αυτόν στην βάρκα και να χάσει εντελώς τον ψαράς και να μην είναι πλέον ικανός να τον βρει πιο πέρα, ειδικά εάν η θάλασσα δεν είναι σε καλή κατάσταση
*
Να μην ψαρεύουμε ποτέ όταν είμαστε άρρωστοι. Γρίπη, πυρετό ...; είναι απολύτως ασύμβατα με το ψάρεμα και την άπνοια, επίσης γιατί μπορούν να δημιουργήσουν κολπίτιδα, ανικανότητα αντιστάθμισης, απόφραξη πόρων... είναι προτεινόμενο να μην πάμε ψάρεμα με αυτές τις συνθήκες ώστε να αποφείγουμε πολλές σοβαρές και επικίνδυνες καταστάσεις, πέρα από την εγκατάλειψη του ψαρέματος και της διασκέδασης.
πηγη http://fishingmania.pblogs.gr/pages/6.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου