Ψαροτούφεκο στην Τρύπα

Του Ηρακλή Ευριπίδου

Απρίλης του 2005. Οι προηγούμενες τρεις ώρες το μονό που μας προσέφεραν ήταν μια πίγγα λίγο πάνω από κιλό.. Έχει μια ώρα περίπου που αλλάξαμε τόπο και τίποτα ακόμα δεν τράβηξε το ενδιαφέρον ούτε σε μένα, ούτε στον φίλο μου τον Άθω.

Κάτω, η μορφολογία του βυθού καταπληκτική. Το βάθος περίπου δέκα μετρά με μεγάλα μονόπετρα που ανέβαιναν σχεδόν στην επιφάνεια. Μικρόψαρα και φως έκαναν την περιοχή να σφύζει από ζωή. Ξαφνικά εκεί που το μόνο που έκανα ήταν να μουρμουρώ πέντε λέξεις από ένα τραγούδι που δεν γνώριζα και να λαχταρώ ένα ζεστό μπάνιο και ύπνο, ένας ροφός πάνω κάτω πέντε κιλά με τρομάζει και κρύβεται σε μια πέτρα.
Άθω! Άθω! Έλα να βρούμε ένα ψάρι που χάθηκε κάπου δαμέ.

Φανάρι λοιπόν και κοντό όπλο και ξεκινήσαμε να κοιτάζουμε τις τρύπες για να βρούμε τον ροφό που χάθηκε.

Σύντομα εντοπίσαμε το ψαρί. Μια τρύπα μας φανέρωσε την ουρά και μια άλλη το κεφάλι. Κοίτα να δεις τώρα, όπως και να το χτυπούσαμε, το ψαρί αποκλείεται να έβγαινε από την τρύπα και δεν χώραγε μέσα και οποιοδήποτε όπλο ε! Παίρνω όμως ο έξυπνος το ρίσκο και ρίχνω μια του ροφού εκεί που ήταν χωμένος.
Ε λοιπόν, μετά από ενενήντα κάτι βουτιές από μένα και εβδομήντα κάτι βουτιές από τον Άθω πήραμε τον ροφό.

Ιούνης του 2006. Τα νερά άρχισαν να ζεσταίνονται και ωφέλησαν το ανέβασμα ψαριών στις πιο ρηχές ζώνες. Ακίνητος στην επιφάνεια παρατηρώ μερικές μαζεμένες πέτρες προσπαθώντας να μαντέψω που χάθηκαν μερικοί σαργοί που κυνηγούσα ανεπιτυχώς με καρτέρια τις τελευταίες μέρες. Τα ψάρια, όλα σεβαστού μεγέθους άξιζαν να εγκαταλείψω για λίγο το μακρύ όπλο και να το ανταλλάξω στη σημαδούρα με φανάρι και όπλο κοντό.

Σύντομα, ξεκίνησα προσεχτικά να κοιτάζω μια μια τις τρύπες που σχημάτιζαν οι πέτρες μεταξύ τους αναζητώντας τους σαργούς.

Πράγματι μια από αυτές μου χάρισε γρήγορα ένα από τα ψάρια του κοπαδιού. Άλλα δυο ακολούθησαν τον δρόμο για την επιφάνεια και εγώ παίρνω την απόφαση να σταματήσω μιας και τα ψάρια κρύφτηκαν σε αθέατα σημεία για μένα. Κάτι με ώθησε να κάνω μια τελευταία βουτιά, έτσι, για να θυμάμαι καλύτερα την τρύπα για μελλοντικά ψαρέματα. Κοιτάζοντας καλύτερα, ξεχωρίζω ένα ροφό να λουφάζει στο πλευρό της τρύπας ευχόμενος να μην τον έβλεπα. Καθαρή βολή και το ψαρί με ακολουθά γρήγορα στην επιφάνεια.

Πιο πάνω σας περίγραψα δυο προσωπικές μου εμπειρίες που χρειάστηκε να ψαρέψω σε τρύπα για να πιάσω ψάρια. Τις δυο αυτές ιστορίες, σε συνδυασμό με προσωπικές μου γνώσεις θα τις χρησιμοποιήσουμε για να μαζέψουμε στοιχεία αναγκαία κατά την γνώμη μου για ένα ασφαλές και αποτελεσματικό ψάρεμα σε τρύπες.

Πρώτο και κύριο, τι ψάρια κρατούν οι τρύπες;

Επισημάναμε δυο είδη στις ιστορίες μας, ροφούς και σαργούς. Η γνώμη και η πείρα μου τα καθιστούν τα νούμερο ένα θηράματα της τρύπας, χωρίς να είμαι όμως απόλυτος. Πίγγες, τσιπούρες, σηκιοί και μυλοκόπια συχνά κοσμούν τη ψαριά ενός ψαρέματος με ψαχτήρι. Σπάνια θα υπάρξουν και επαφές με ψάρια πελαγίσιου χαρακτήρα όπως οι συναγρίδες αλλά αυτό εξαρτάται από την περίοδο και τις ιδιαιτερότητες αναπαραγωγής της.

Στάση τώρα κάνουμε στον εξοπλισμό αφού μέρη του διαφέρουν από αυτόν που χρησιμοποιούμε στις περισσότερες τεχνικές.

Πλέον, το όπλο στο χέρι είναι σαφώς πιο κοντό χωρίς όμως να σημαίνει ότι είναι και πιο αδύνατο. Ένα δυνατό ογδοντάρι είναι η δική μου επιλογή για τις τρύπες, συνοδευμένο πάντα από βέργα 6.5mm και εικοσάρι περαστό λάστιχο. Μουλινέ απαραίτητο ε! Χοντρή πετονιά και μόνο ένα φτεράκι στην βέργα θα βοηθήσουν σε τυχόν μπλεξίματα της βέργας μέσα στην τρύπα αφού πιο δύσκολα θα σκαλώσει ένα φτερό και πιο δύσκολα θα κοπεί μια χοντρή πετονιά από τα τραβήγματα. Απαραίτητο βέβαια στην σημαδούρα είναι και ακόμη ένα όπλο πιο κοντό, κοντά στους εξήντα πόντους γιατί όλοι ξέρουμε ότι συνήθως οι τρύπες δεν είναι και πολύ ευρύχωρες. Το πιο κοντό απαιτεί και διαφορετικό στήσιμο όμως. Κοντό φτεράκι στη βέργα για να μπορεί να διαπερνά εύκολα ψάρια κολλημένα σε πέτρες και πολλή δύναμη για να μπορεί να τρυπήσει το κρανίο ενός μεγάλου ροφού παρά το μικρό μέγεθος του.

Το ογδοντάρι θα μας επιτρέψει να πάρουμε ψάρια στον προθάλαμο πριν καλά καλά ψάξουμε στην τρύπα, όπου ένα πιο κοντό θα μας ξελασπώσει στην περίπτωση που χρειαστεί ψαχτήρι στην τρύπα.
Στολή με φόδρα εξωτερικά θα μειώσει τυχόν σκισίματα γιατί κακά τα ψέματα, ψαρεύοντας την τρύπα οι επαφές του σώματος μας με τους βράχους αυξάνονται δραματικά.

Ένα θετικό του ψαχτηριού είναι ότι κατά την γνώμη μου κατατάσσεται σε κατηγορία δυναμικού ψαρέματος και έτσι δεν τίθεται θέμα θερμομόνωσης μιας και η τεχνική αυτή από μονή της σε κρατάει ζεστό.
Θέτοντας τώρα θέμα αναγκαίας ορατότητας στις τρύπες φτάνουμε και στον φακό. Φυσικά ψάρεμα σε τρύπα χωρίς ένα φακό είναι αδύνατο αφού δεν υπάρχει φως σε αυτές για να ερευνήσουμε και να εντοπίσουμε κάποιο ψάρι.

Δεν υπάρχει όμως; Συχνά φως του ήλιου καταφέρνει και διαπερνά μέσα στις τρύπες είτε από μεγάλες εισόδους αυτών, είτε από μικρές τρύπες γύρω γύρω. Το πιο σωστό είναι πρώτα να εκμεταλλευόμαστε το φως αυτό και μετά να χρησιμοποιούμε φακό αφού και σεις μάλλον θα έχετε μέχρι στιγμής παρατηρήσει ότι το τεχνητό φως κάνει τα ψάρια ανήσυχα.

Μια στάση στα πέδιλα και φεύγουμε από τον εξοπλισμό. Μάλλον, τα βράχια θα κάνουν ζημιές σε carbon πέδιλα, το ίδιο όμως και στα πλαστικά. Δεν θα θέσω θέμα ποια είναι καλύτερα αφού κατά την γνώμη μου, η επιλογή αυτή θα παίξει μικρό ρόλο στην επιτυχία ενός ψαρέματος με ψαχτήρι. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι να μην σπάσουμε ένα κατά την παραμονή μας στο βυθό. Αυτό θα δυσκόλευε μια ανάδυση αυξάνοντας τους κινδύνους ατυχήματος.

Τώρα, πως ψαρεύονται οι τρύπες. Δύσκολο και αυτό. Μην ακούσω ότι το ψαχτήρι είναι εύκολη τεχνική ε!
Αν εντοπίσεις κάποιο ψάρι κατά την είσοδο του στην τρύπα καλώς. Αν όχι… Άντε να ξεκινήσεις να κοιτάζεις όλες τις τρύπες που συναντάς. Πιστέψετε με, δεν αποδίδει. Εδώ παίζει σημαντικό ρόλο πιστεύω η εμπειρία και η γνώση της περιοχής. Γιατί αυτό;

Ο έμπειρος κυνηγός μπορεί παρατηρώντας μια συστάδα πετρών να υπολογίσει πια από αυτές είναι η πιο πιθανή να κρατάει ψάρια.

Μπορεί βλέποντας ένα ροφό να μπαίνει σε μια τρύπα να καταλάβει από την κίνηση του σώματος του προς ποια πλευρά της κατευθύνθηκε. Έτσι βουτώντας σωστά αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας.
Στην ίδια περίπτωση ο γνώστης μιας περιοχής μπορεί από προηγούμενες του επισκέψεις σε μια περιοχή να γνωρίζει ποιο κομμάτι κρατάει ψάρια.

Τώρα ας προσεγγίσουμε μια τρύπα. Η γνώμη μου είναι πάντα από τα πλάγια και όχι από απέναντι αφού θα τρομάξει τυχόν ψάρια σε αυτή.

Με το σώμα μας πάντοτε κρυμμένο θα προσεγγίσουμε μια τρύπα από την πλευρά αντίθετη αυτής που κρατάμε το όπλο. Δηλαδή, ο κυνηγός με το όπλο στο δεξί θα προσεγγίσει μια τρύπα από τα αριστερά, αφού θα του επιτρέψει να κρύψει καλυτέρα το σώμα του και θα έχει την καθαρή πλευρά για το όπλο. Το όπλο λοιπόν μπροστά έτοιμο για βολή, μην ξεχνάμε τι αναφέραμε πιο πάνω, ότι ίσως να υπάρχουν ψάρια στον προθάλαμο. Αυτό μας επιτρέπει να πάρουμε περισσότερα ψάρια από μια τρύπα.
Μια επιτυχία στον προθάλαμο με το μακρύ όπλο, συχνά ακολουθείται από περισσότερες με το κοντό μέσα στη τρυπά.

Τελειώνοντας ας κάνουμε και μια στάση στο θέμα ασφάλεια.
Επικίνδυνο το ψάρεμα στην τρύπα. Ειδικά αν κάποιοι παίρνουμε το ρίσκο να εισχωρούμε σε αυτές. Ψαροβελόνα ποτέ στη ζώνη και σημαδούρα πάντα στο ζευγάρι. Ένα μπλέξιμο σε μια είναι πιθανό γι΄αυτό περισσότερη προσοχή απαιτείται και από εμάς και από το ζευγάρι μας.

Σε ψάρια που υπάρχει περίπτωση να βραχώσουν καλύτερα να μην επιχειρούνται βολές γιατί, αν είσαστε τυχεροί σαν την ιστορία πιο πάνω, μπορεί μετά από καμιά εκατοπενηνταριά βουτιές να το πάρετε. Αν όχι, να παρακαλάτε να την γλυτώσετε χάνοντας καμιά βέργα και πληγώνοντας εκτός από το ψάρι και λίγο τη περηφάνια σας.

ΠΗΓΗ http://www.psarema.info/