Ένα από τα πιο σπάνια είδη θαλασσινού που ως μεζές θεωρείται απ'τους πιο εκλεκτούς κινδυνεύει με αφανισμό, ειδικά φέτος που τα μεγάλα παράκτια αλιευτικά ξέμειναν από ξιφία και μπακαλιάρο.
Ο αστακός ζει σε καθαρά πελάγη και έχει ιδιαίτερη συμπάθεια στα δροσερά νερά. Το χειμώνα τον βρίσκουμε κοντά στο γιαλό και είναι μαυριδερός, ενώ το καλοκαίρι προτιμά τα βαθιά, χωρίς ποτέ να ξεπερνάει τα 200 μέτρα βάθος (εξού και η ονομασία «βαθύτης»), και τότε το κέλυφός του αποκτά μια ξανθή απόχρωση.
Το ψάρεμα του αστακού συνεχίζεται με ενδιάμεσα διαλείμματα που ξεκινούν όταν μειώνεται ο αριθμός τους και τελειώνουν όταν γεμίζουν πάλι οι «καβουριές».
«Η μεγάλη ζήτηση των τελευταίων ετών, καθώς και η υψηλή τιμή του (σε τουριστικές περιοχές είχε φτάσει τα 55 ευρώ το κιλό) έκανε όλο και περισσότερους αλιείς να ψαρεύουν τον αστακό» μας λέει ο Δημήτρης Ζάννες, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Επαγγελματικής Αλιείας Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Οι ψαράδες υποστηρίζουν πως η γνωστή σε όλους αστακομακαρονάδα είναι βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια θα γίνεται μόνο με αστακούς προερχόμενους από καλλιέργειες εξωτερικού με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Εκτός από τις Κυκλάδες εξαιρετικός ψαρότοπος για αστακούς είναι η Σκύρος. Εκτός του αστακού που φτάνει, το πολύ, μέχρι 4,5 κιλά, υπάρχει και η λεγόμενη αστακοκαραβίδα ή αλλιώς «πολίτης» που μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 8 κιλά (έχει και δαγκάνες). Σπάνια επίσης συναντάται και ένα είδος των ρηχών νερών που ονομάζεται ταρακούκος.
Πότε είναι φρέσκος ο αστακός
Αν το χρώμα του αστακού είναι καφέ - κόκκινο, είναι ελληνικός, ο οποίος είναι συνήθως φρέσκος. Αν είναι γκριζωπό, λέγεται και αστακοκαραβίδα και το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι έχει μεγάλες δαγκάνες.
Οι γκρίζοι αστακοί είναι εισαγωγής και συνήθως εισάγονται ζωντανοί. Οι καφετί είναι κυρίως εισαγωγής από την Κούβα και μπορεί να είναι ζωντανοί ή κατεψυγμένοι.
Στον ελληνικό αστακό θα πρέπει να προσθέσουμε και έναν τύπο αστακού που λέγεται κωλοχτύπα (εξαιτίας του τρόπου που κινείται στη θάλασσα). Αυτό το είδος αστακού ψαρεύεται κυρίως στη Νότια Πελοπόννησο και στις Κυκλάδες (οι ντόπιοι το λένε καραβίδα, αλλά δεν είναι), έχει το χρώμα του αστακού και το χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει μικρό κεφάλι, μεγάλο σώμα και καθόλου δαγκάνες. Θεωρείται ιδανικός για την αστακομακαρονάδα, ακριβώς λόγω της μορφής του (χωρίς δαγκάνες, με πολύ κρέας).
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου