Γιατί φουσκωτό σκάφος

Τα φουσκωτά σκάφη γεννήθηκαν στη Γαλλία πού ακόμα και σήμερα αποτελεί ένα από τους κύριους κατασκευαστές του είδους στον κόσμο. Το όνομα ZODIAC ακόμη χρησιμοποιείται συχνά όταν κάποιοι αναφέρονται σε φουσκωτά σκάφη.Τα φουσκωτά απόκτησαν μια καλή φήμη σ' όλες τις θάλασσες του κόσμου και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Τα πλεονεκτήματα του φουσκωτού σκάφους εντοπίζονται κυρίως στην εξαιρετική πλευστότητα και την ασύγκριτη ευστάθεια τους. Στην ουσία είναι αβύθιστα. Προσφέρουν ασύγκριτη ασφάλεια και σιγουριά!
Το κέντρο βάρους πού βρίσκεται πολύ χαμηλά και η μεγάλη σχέση πλάτους/μήκους, προσφέρουν ασφάλεια, ενώ τα στεγανά είναι χωρισμένα σε πολλά διαμερίσματα για να αποφευχθούν οι κίνδυνοι σε περίπτωση πού το φουσκωτό τρυπήσει.


Και σε πολύ ταραγμένη θάλασσα, το φουσκωτό επιπλέει. Δεν αναποδογυρίζει. Το πολυεστερικό σκάφος δεν τα κατάφερε. Αναποδογύρισε!

Πρώτος και ουσιαστικός λόγος για τον οποίο υπερτερεί σε σχέση με τα αλλά σκάφη είναι η άνωση που δημιουργούν οι αεροθάλαμοι, την οποία για να επιτύχει άλλο αντίστοιχο σκάφος είναι αναγκαίο τα ύφαλα και οι χώροι κάτω από το πάτωμα να είναι τελείως στεγανοί. Αυτό ασφαλώς έχει ως αποτέλεσμα το ελαφρύ μέρος του συνόλου να βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο του σκάφους, ενώ αντίθετα όλα τα βάρη να είναι τοποθετημένα πάνω από το κατάστρωμα και ως εκ τούτου η ισορροπία να γίνεται επισφαλής.

Η διαφορά λοιπόν ενός φουσκωτού με ένα αμιγώς πολυεστερικό σκάφος είναι οι πλωτήρες που διαθέτει το πρώτο. Ακόμα και τελείως ίδια να είναι η γάστρα (αν και αυτό θα ήταν σπάνιο, καθόσον τα πλαστικά σκάφη έχουν συνήθως πολύ μικρότερες γωνίες deadrise), οι πλωτήρες του φουσκωτού σκάφους θα του προσέδιδαν τα εξής δύο σημαντικά πλεονεκτήματα:

Πρώτον, θα οριοθετούσαν την πλεύση μέσα σε ασφαλή όρια. Για παράδειγμα, τα όρια ανατροπής ενός φουσκωτού rib συνήθως ξεπερνάει τις 100 μοίρες, δηλαδή το σκάφος μπορεί να έρθει σε πάνω από ορθή γωνία με τη θάλασσα και να μην ανατραπεί, γεγονός φυσικά που δεν ισχύει για ένα πλαστικό σκάφος που τα όρια ανατροπής του είναι πολύ μικρότερα.



Δεύτερον και κυριότερο, οι πλωτήρες καταστούν πρακτικά το φουσκωτό σκάφος αβύθιστο, δηλαδή ακόμα κι αν γεμίσει για οποιοδήποτε λόγο με νερό το σκάφος δεν θα βυθιστεί καθόσον οι πλωτήρες προσφέρουν άνωση μεγαλύτερη του εκτοπιζομένου νερού. Στην περίπτωση του πλαστικού σκάφους, αρκεί μια ξεχασμένη τάπα για να στείλει στον βυθό ένα πανάκριβο σκάφος, για να μην αναφερθούμε στο σοβαρό πρόβλημα που θα έχουν οι επιβαίνοντες!

Όμως ανεξάρτητα από τα βάρη, υπάρχει άλλος ένας βασικός λόγος που επιδρά αρνητικά στην ισορροπία και δεν είναι άλλος από τον αέρα που βρίσκεται εγκλωβισμένος στα στεγανά τμήματα ο οποίος θέλει να μετακινηθεί προς τα πάνω. Αντίθετα σε ένα φουσκωτό ο αέρας βρίσκεται στα ψηλότερα σημεία του δηλαδή στους αεροθαλάμους, τα βάρη είναι κάτω χαμηλά με αποτέλεσμα να το κρατούν σταθερό στην επιφάνεια της θάλασσας σε θέση απόλυτης ισορροπίας. Η ευστάθεια σε συνδυασμό με την άνωση, είναι παράγοντες που επιτρέπουν σε ένα ταχύπλοο φουσκωτό σκάφος να έχει την απαιτούμενη ασφάλεια σε ακραίες καταστάσεις, στην ουσία, εξαλείφοντας την πιθανότητα ανατροπής! Φανταστείτε 5 άτομα σε ένα 4-4.5m πολυεστερικό να πάνε όλοι στην μία πλευρά του σκάφους. Θα ανατραπεί! Ενώ σε ένα φουσκωτό αντιστοίχου μεγέθους όχι μόνο δεν θα ανατραπεί αλλά σχεδόν δεν θα γείρει.



Τέλος υπάρχουν και άλλοι τεχνικοί λόγοι που κάνουν τα φουσκωτά σκάφη να πλεονεκτούν και σε άλλα σημεία τα οποία αναφέρουμε παρακάτω.

α) Τα έξαλα ενός πλαστικού, για να μη παίρνουν νερά μέσα, πρέπει να κατασκευάζονται ψηλότερα από αυτά ενός φουσκωτού, με συνέπεια να γίνεται περισσότερο ευαίσθητο σε ισχυρούς πλάγιους ανέμους αλλά και να δυσκολεύει την περισυλλογή ανθρώπων όταν πρέπει να χρησιμοποιηθεί σαν σωστικό.

β) Όλες οι κλειστές πολυεστερικού κατασκευές, που αντικαθιστούν τους αεροθαλάμους δεν έχουν την απαιτούμενη ελαστικότητα σε κτυπήματα και όταν στο εσωτερικό τους γεμίζονται με πολυουρεθάνη, σε περίπτωση ρήγματος επισκευάζονται πολύ δύσκολα.Νομίζουμε ότι μετά από όλα αυτά, δεν υπάρχει κάποιο σημείο που να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης στους λόγους που κάνουν το φουσκωτό σκάφος να πλεονεκτεί εμφανώς. Ακόμη και η πιστοποίηση του CE για τα φουσκωτά σκάφη, λόγω της πλευστότητας τους και της ευστάθειας τους έχει άλλα μέτρα και σταθμά, όπως για παράδειγμα το τεστ ευστάθειας γίνεται με άλλο το φορτίο στην μια πλευρά. Στα πολυεστερικά σκάφη όμως, προκειμένου να μπορούν να ανταπεξέλθουν στο μονόπλευρο φορτίο, αναγκαστικά μειώνεται το μέγεθος τους. Αυτός είναι και ο λόγος που θα δούμε στα φουσκωτά σκάφη εμφανώς αυξημένη δυνατότητα μεταφοράς επιβαινόντων ή φορτίων γενικότερα. Εκτός αυτού, τα φουσκωτά ταξιδεύουν πολύ γρήγορα, μειώνοντας τον χρόνο μετακινήσεων από μέρος σε μέρος (ειδικά σε σύγκριση με ιστιοπλοϊκά), αλλά έχουν και εύκολη πρόσβαση σε αβαθή, παραλίες κλπ (ειδικά τα συμβατικά)

Για τους παραπάνω λόγους κιόλας τα φουσκωτά σκάφη έχουν γενικά πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες αντιμετώπισης δυσκολότερων καιρικών συνθηκών από αντιστοίχου ή και μεγαλύτερου μεγέθους πλαστικά. Δεν είναι τυχαίο που στην συντριπτική τους πλειοψηφία όλα τα σκάφη διασώσεως παγκοσμίως είναι φουσκωτά. Για τα πλεονεκτήματά τους εκτιμήθηκαν από φορείς και δημόσιους οργανισμούς (Ειδικές δυνάμεις στρατού, Λιμενικό σώμα, πυροσβεστικά κλπ) Γενικά, όσο άσχημος και να είναι ο καιρός το φουσκωτό αντέχει και μπορεί να ταξιδέψει, αν αντέχουν οι επιβαίνοντες σε αυτό.
Οι αεροθάλαμοι των φουσκωτών κατασκευάζονται από συνθετικό ύφασμα σε 4-6 στρώσεις και έχουν μεγάλη αντοχή.
Τα φουσκωτά χωρίζονται σε:


Α. Συμβατικά (SIB: Soft Inflatable Boat) Β. Με σκληρή γάστρα (RIB: Rigid Inflatable Boat)

SIB: Το δάπεδο συνήθως κατασκευάζεται από συνδεδεμένα κομμάτια ειδικού κόντρα-πλακέ των οποίων η ακαμψία εξασφαλίζεται από τους φουσκωτούς θαλάμους.
Για να επιτευχθεί καλύτερη συμπεριφορά και τέλειο τέντωμα του πανιού, που βρίσκεται στο πάτωμα, τα φουσκωτά σκάφη διαθέτουν καρίνα, είτε άκαμπτη από ξύλο είτε φουσκωτή.
Για να κινηθεί ένα φουσκωτό σκάφος δεν είναι αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί κινητήρας μεγάλης ιπποδύναμης.

RIB: Η εξέλιξη των συμβατικών φουσκωτών. Μια ιδέα που ξεκίνησε από την Αγγλία. Υιοθετήθηκε από Ιταλούς και εξελίχθηκε στην σημερινή της μορφή. Τα Rib είναι σαν πολυεστερικά σκάφη με περιμετρικά μπαλόνια. Έχουν σχεδόν όλα τα πλεονεκτήματα των πολυεστερικών, χωρίς τα μειονεκτήματά τους Έχοντας γράψει όλα αυτά θα ήταν σωστό να αναφέρουμε και τα μειονεκτήματα των φουσκωτώνΥψηλό κόστος αγοράς. Οι επιπλέον ώρες εργασίας για την κατασκευή-εφαρμογή των αεροθαλάμων, επιβαρύνουν τη τιμή ενός καινούριου φουσκωτού κατά 30-80% σε σχέση με ένα πολυεστερικό αναλόγου μεγέθους. Μικροί εσωτερικοί χώροι, λόγω τού όγκου πού καταλαμβάνουν τα μπαλόνια. Δεν προσφέρονται για συνεχή παραμονή στην θάλασσα γιατί φθείρεται το υλικό κατασκευής των μπαλονιών από τη συνεχή έκθεση στον ήλιο. Η μέση διάρκεια ζωής των μπαλονιών είναι 10-20 έτη, ανάλογα πάντα με τη συντήρησή τους, και τη προστασία τους από την ηλιακή ακτινοβολία. Εάν σκέφτεστε να αγοράσετε σκάφος η επιλογή του είναι προσωπική σας υπόθεση. Με αυτές τις λίγες γραμμές ίσως σας βοηθήσαμε.


Φουσκωτό; ή οτιδήποτε άλλο;

Μπορείτε να διαλέξετε ότι είδους σκάφος θέλετε …αρκεί να είναι φουσκωτό. Άλλωστε, πως θα γίνετε μέλη του Ομίλου μας εάν δεν έχετε φουσκωτό; Αν κατά λάθος δεν πεισθήκατε και ακόμη σκεπτόσαστε να αγοράσετε πολυεστερικό σκάφος, αναλογιστείτε τις καιρικές συνθήκες του Αιγαίου...!

πηγη http://www.ofsx.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=110&Itemid=1