Ανέλπιστα θηράματα.

Κείμενο- φωτογραφίες: Χρήστος Γιαννέλης


Εκφράσεις του τύπου «πάμε για λαβράκια» ή «σήμερα θα κυνηγήσουμε συναγρίδες», ακούγονται συχνά από τους ψαροκυνηγούς. Λογικό απ ’τη μία γιατί όλοι μας θέλουμε να σχεδιάζουμε από πριν την εξόρμηση μας. Αργά ή γρήγορα όμως θα διαπιστώσουμε ότι στο τέλος η θάλασσα θα μας δώσει ότι θέλει εκείνη.

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε σκεφτεί το που θα πάμε να ψαρέψουμε και το πώς θα ψαρέψουμε. Εννοείται πως ένα καλοσχεδιασμένο πλάνο της εξόρμησης μας, ανάλογα τον καιρό, τον τόπο και τον τρόπο ψαρέματος που θα ακολουθήσουμε εκείνη την ημέρα, θα μας βοηθήσει πολύ έτσι ώστε να τελειώσει το ψάρεμα μας με επιτυχία και ασφάλεια.
Πέρα από αυτό όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι στο υποβρύχιο ψάρεμα τίποτα δεν είναι απόλυτο. Τουλάχιστον όσον αφορά τα ψάρια, κανόνες δεν υπάρχουν. Όσο καλά και αν ξέρουμε τον τόπο, όσες φορές και αν τον έχουμε επισκεφτεί, ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα στο τέλος της μέρας.
Το ότι είναι χειμώνας και τα άσπρα ψάρια όπως οι κέφαλοι, τα λαβράκια, οι τσιπούρες και οι σαργοί έχουν την τιμητική τους, δεν σημαίνει ότι τα μαυρόψαρα, οι συναγρίδες και τα πελαγίσια έχουν εξαφανιστεί από τους βυθούς και θα τα ξαναδούμε το καλοκαίρι. Όλα τα ψάρια βρίσκονται παντού και πάντα, ανάλογα βέβαια τον τόπο που ψαρεύουμε.

Θυμήσου…

….που πετάχτηκες άγαρμπα από το κρεβάτι εκείνο το πρωινό όταν το ξυπνητήρι βάραγε ανελέητα. Ήταν τέσσερις το χάραμα. Βάρβαρη ώρα. Τα λαβράκια θέλουν θυσίες, σκέφτηκες και σηκώθηκες απρόθυμα. Τα ξύλα στο τζάκι ακόμα σιγόκαιγαν από εχθές και η ζεστή ατμόσφαιρα του σπιτιού σου σε έκανε να ετοιμάζεσαι με βαριά καρδιά, αλλά είπαμε λαβράκια είναι αυτά. Στο δρόμο προς το σπίτι του ζευγαριού σου το θερμόμετρο του αυτοκινήτου έδειχνε μείον δύο και εσύ σκεφτόσουν πόσο τρελός είσαι να πηγαίνεις για ψάρεμα την ώρα που οι άλλοι ακόμα βλέπουν όνειρα. Θυμήσου. Δεν είχες ιδιαίτερη διάθεση εκείνη τη μέρα. Είχες ξανασηκωθεί τόσο νωρίς και άλλες φορές να πας για λαβράκια χωρίς αποτέλεσμα.
Η διαδικασία ντυσίματος στην παγωνιά της αυγής άχαρη και επίπονη. Ακόμα και το ζεστό σαπουνόνερο που είχες πάρει μαζί σου είχε κρυώσει. Το ζευγάρι σου σε παρότρυνε να βιαστείς για να προλάβετε το πρώτο φως και η βάρκα κύλησε στο νερό με συνοπτικές διαδικασίες. Πηγαίνοντας προς τον τόπο άρχισε και ο ήλιος να βγαίνει δείχνοντας τα δόντια του. Επιτέλους φτάσατε και έπεσες στο νερό με ανακούφιση, μιας και οι 15 βαθμοί του σε σχέση με την εξωτερική θερμοκρασία το έκαναν σχεδόν ζεστό.
Άρχισες με καρτέρια πολύ ρηχά ζωσμένος με πολλά βάρη και το 95αρι ανά χείρας, καθώς η ορατότητα στο επέτρεπε. Η κίνηση των ψαριών στην περιοχή μηδαμινή παρόλο που τα καρτέρια σου διαδέχονταν το ένα το άλλο και άρχισες να φέρνεις στο νου σου σκέψεις κακές για ακόμα μία άψαρη μέρα. Τα λαβράκια εκτός από θυσίες θέλουν και υπομονή, και άλλαξες τόπο.
Ίδια διαδικασία, ίδια τεχνική, ίδιο και το αποτέλεσμα ύστερα από αρκετές βουτιές μέχρι τα πέντε με έξι μέτρα βάθος. Αποφάσισες να αλλάξεις τεχνική και να εφαρμόσεις συρτό καρτέρι. Έχεις περάσει πλέον τον κάβο που τον προστάτευε ο καιρός και βρίσκεσαι στο κομμάτι που είναι εκτεθειμένο στον μαΐστρο που κάνει το κύμα να χτυπάει στα βράχια της ακτογραμμής και να δημιουργεί αντιμάμαλο, ενώ η θολούρα κάνει και αυτή την παρουσία της. Η θολούρα ήταν που σε έκανε να μπερδευτείς προς στιγμήν και να απορήσεις με το τι ακριβός είναι αυτό που είδες φευγαλέα μέσα από τους αφρούς. Μετά από λίγο όμως σιγουρεύτηκες όσο περίεργο και αν σου φαινόταν αυτό που έβλεπες καμιά δεκαριά μέτρα μπροστά σου. Ροφός και μάλιστα καλός. Τόσο ρηχά; Είναι δεν είναι τέσσερα μέτρα το νερό. Σκέφτηκες τον βαθμό δυσκολίας που θα έχει αυτή η προσπάθεια σύλληψης λόγω του μικρού βάθους. Θυμήσου τι σχέδιο σκαρφίστηκες για να καταφέρεις να πλησιάσεις το ψάρι χωρίς να το τρομάξεις. Θα βούταγες μακριά του και θα έκανες συρτό ανάμεσα στα βραχάκια της ρηχοπατιάς μέχρι να έρθεις σε απόσταση βολής. Τελικά το εφάρμοσες και κατάφερες να προσεγγίσεις το ψάρι που τώρα άρχισε να είναι λίγο ανήσυχο. Έκανες πως απομακρύνεσαι και κοίταξες αλλού χωρίς όμως το όπλο σου να σταματήσει να σημαδεύει τον ροφό. Σήκωσε τα ραχιαία αγκάθια του και έκανε να τιναχτεί. Η βέργα όμως είχε ήδη ξεκινήσει την πορεία της και σταμάτησε αυτήν του ψαριού όταν το βρήκε λίγο πίσω από τη μέση. Ένιωσες όμορφα. Όχι μόνο για το ανέλπιστο ψάρι που συνάντησες, αλλά και με τον έξυπνο τρόπο που κατάφερες να το πιάσεις.
Θυμήσου αργότερα στο ίδιο ψάρεμα που χάζευες τα πανέμορφα χρώματα της συναγρίδας που μόλις πριν λίγο είχες πιάσει. Το ψάρι είναι ακόμα περασμένο στη βέργα σου, ενώ εσύ προσπαθείς να καταλάβεις τι έγινε. Συναγρίδα; Ναι, γιατί όχι; Φέρνεις στο μυαλό σου αυτά που έγιναν πριν από μερικές στιγμές. Έκανες καρτέρια στα κεφαλόπουλα που είχαν κατακλύσει την ακτογραμμή. Είχες πιάσει μερικά και συνέχισες λίγο πιο βαθιά αυτή τη φορά μήπως καταφέρεις να εντοπίσεις τις τσιπούρες που είχες δει να περνάνε ανοιχτά μερικά λεπτά πριν. Ο μεγάλος βράχος κολλητά στο κατρακύλι στα επτά μέτρα φαντάζει ιδανικός για το καρτέρι σου. Καταδύεσαι και κολλάς στην επιφάνεια του με το βλέμμα σου να κοιτάει το πέλαγος. Περιμένεις μα τα ψάρια δεν είναι πουθενά. Ξαφνικά νιώθεις μια παρουσία πίσω σου και γυρνάς το κεφάλι ελπίζοντας πως θα δεις τις τσιπούρες. Σχεδόν τα χάνεις όταν αντί για αυτές βλέπεις ένα κοπάδι συναγρίδες δύο με τρία κιλά να έρχονται προς το μέρος σου. Τα ψάρια όμως στέκονται μακριά ακόμα και σχεδόν απομακρύνονται. Κρύβεις τον όγκο σου λίγο καλύτερα και κάνεις λαρυγγισμούς. Το κόλπο έπιασε. Βλέπεις τις συναγρίδες να σε πλησιάζουν και σημαδεύεις μία από τις μεγαλύτερες του κοπαδιού. Περιμένεις λίγο ακόμα και ρίχνεις. Η βέργα βρίσκει το ψάρι πίσω από το πλευρικό πτερύγιο και με γρήγορες κινήσεις το μαζεύεις κοντά σου. Συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι ακόμα στην ίδια θέση στην επιφάνεια και εξακολουθείς να χαζεύεις το ψάρι που κρατάς στα χέρια σου. Ήταν ένα δώρο της θάλασσας. Ένα ανέλπιστο θήραμα.
Στην επιστροφή πλέοντας προς τη γλίστρα ο παγωμένος αέρας δεν σε ενοχλεί. Είσαι απόλυτα ευχαριστημένος. Θυμήθηκες και την ιστορία που σου είχε πει εκείνος ο φίλος σου που την άκουγες με μια σχετική δυσπιστία και που μέχρι σήμερα σου φαίνονταν απίθανα αυτά που σου έλεγε. Σου είχε αφηγηθεί πως είχε εξελιχθεί το ψάρεμα του εκείνη τη μέρα που είχε χιονίσει, θυμάσαι; Τα καρτέρια που έκανε μπροστά στον κάβο με τη ρηχή αποχή. Στις τελευταίες πετρούλες πριν αρχίσει η ατελείωτη αμμούδα που απλωνόταν μπροστά. Είχε πιάσει και αυτός μια μικρή συναγρίδα με παρόμοιο τρόπο αν και παραλίγο να τη χάσει γιατί η βολή ήταν οριακή για το μικρό όπλο που κρατούσε. Ήταν και λίγο τυχερός, αφού η συναγρίδα χτυπημένη στη σπονδυλική στήλη με το που πέταξε τη βέργα από πάνω της λούφαξε κακήν κακώς σε ένα μικρό βράχο ακριβός κάτω από τα πόδια του και με μία βουτιά ακόμα την πήρε μαζί του εύκολα. Λίγο πιο πέρα είχε βρει σε ένα μικρό σπάσιμο του βράχου και μια ωραία στήρα που κατάφερε και την πήρε με μια γρήγορη βολή πριν αυτή προλάβει να μπει στο στενό άνοιγμα που δημιουργούσε ο βράχος. Και όλα αυτά σε λιγότερο από δέκα μέτρα βάθος.
Θυμήθηκες και εκείνη τη μέρα που γυρνούσες στην παραλία απογοητευμένος από ένα κολυμπητό ψάρεμα σε καινούργιο τόπο, όταν ξαφνικά είδες μία σφυρίδα να κάθεται πάνω στην άμμο και που ενοχλημένη από την παρουσία σου χώθηκε σε μια πέτρα στα δεκατέσσερα μέτρα. Τα έβαλες με τον εαυτό σου που είχες ξεχάσει τον φακό στο σάκο, αλλά αποφάσισες να κάνεις ένα καρτέρι στην είσοδο του θαλαμιού. Ευτυχώς το ψάρι ήταν περίεργο και μετά από λίγο έβγαλε το κεφάλι έξω για να ελέγξει το χώρο. Η βολή ήταν άμεση και βγήκες έξω με ένα ακόμα ανέλπιστο θήραμα.
Όταν φτάσατε στη γλίστρα, σχεδόν δεν κατάλαβες για πότε βγάλατε τη βάρκα έξω, για πότε αλλάξατε ρούχα και για πότε φύγατε. Ήσουν χαμένος στον κόσμο σου. Σε όλα αυτά που έγιναν εκείνη τη μέρα. Έχεις ξαναπιάσει τέτοια ψάρια, αλλά σήμερα ήταν διαφορετικά. Ήταν ανέλπιστα.

Επίλογος.

Οι παραπάνω αφηγήσεις αποτελούν πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στη διάρκεια του φετινού χειμώνα. Θεωρώ ότι παρόμοια περιστατικά έχουν ζήσει πολλοί από εσάς και είμαι απολύτως σίγουρος ότι καταλαβαίνεται τα συναισθήματα που σου προκαλούν τέτοιες αναπάντεχες συναντήσεις, πόσο μάλλον όταν καταφέρνουμε στο τέλος να πιάσουμε το πολυπόθητο θήραμα.
Φυσικά με τον όρο ανέλπιστα θηράματα δεν εννοούμε μόνο τα «ανώτερα ποιοτικός» ψάρια, αλλά το κάθε ψάρι που είναι «ποιοτικό» για τον καθένα μας ξεχωριστά, είτε αυτό λέγεται συναγρίδα, είτε λαβράκι, είτε σφυρίδα, είτε οτιδήποτε άλλο. Είναι αυτό που θα θέλαμε να δούμε, αλλά δεν υπολογίζαμε ότι θα δούμε στη διάρκεια της συγκεκριμένης ψαρευτικής εξόρμησης και αυτό για πολλούς και διάφορους λόγους. Δεν είναι η εποχή, δεν τα κάνει ο τόπος, είναι πολύ ρηχά ή πολύ βαθιά κτλ.
Τα ανέλπιστα θηράματα λοιπόν είναι οι εκπλήξεις που δεν αφήνουν το ψαροτούφεκο να γίνει ένα μονότονο χόμπι που ακολουθεί κάθε φορά την ίδια ρουτίνα. Είναι αυτά που βοηθάνε τον υποβρύχιο κυνηγό να γίνεται ολοένα και καλύτερος οξύνοντας τις κυνηγετικές του ικανότητες, βάζοντάς τον στη διαδικασία να σκεφτεί πως θα πιάσει ένα ψάρι που δεν ήταν προετοιμασμένος να συναντήσει μη έχοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό. Είναι αυτά που θα μας φτιάξουν τη μέρα.